مسجد جامع کاشان

مسجد جامع کاشان، از قدیمی ترین و برجسته ترین آثار تاریخی شهر است که سنگ بنای آن قدمتی 800 ساله دارد. این بنا در ابتدا  آتشکده و عبادتگاه زرتشتیان بوده و با رواج دین اسلام به مسجد تبدیل شده است. از بخش های زیبا و مهم بنا می توان به مناره آجری و زاویه دار آن اشاره کرد که در جهت جنوب شرقی قرار دارد و پس از مناره های مسجد زواره و مسجد ساوه، قدیمی ترین مناره ایران به حساب می آید. کتبیه موجود بر مناره، با خط کوفی نوشته شده و تاریخ  ۴۶۶ ه.ق را نشان می دهد. طرح کاشی کاری شبستان تابستانی، که در زیر شبستان زمستانی قرار گرفته است، نیز از دیگر زیبایی های این مسجد به شمار می رود. این مسجد را می توان تنها بنای تاریخ دار عهد سلجوقی دانست که تا کنون برجای مانده است. نام این اثر از تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۱۵ با شماره ۲۵۲ در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.