karnaval.ir

مینا جعفری

انتشار

04 اردیبهشت 1395

به روز رسانی

15 شهریور 1398

برای ما که هر روز فاصله ای نزدیک تا مدرسه ی خود را طی می کردیم و یا با سرویس ، خیلی راحت ، جلوی درب آن پیاده می شدیم ، دور از تصور است که کودکی مسیری سخت را برای رسیدن به مدرسه طی کند.
آن هم نه هر مسیری ، مسیرهایی که گذر از آن ، حتی برای افراد بزرگسال هم خطرناک و دشوار است.

آن ها از صخره های لغزنده می گذرند ، بعضی دیگر از نردبان های بلند بر روی کوهستان بالا رفته و عده ای از درون رودخانه رد می شوند.

در ادامه برایتان از دوازده راه مدرسه ی خطرناک و حتی کشنده خواهیم گفت.

بنابراین با کارناوال همراه باشید تا شوق این کودکان برای تحصیل را که باعث سرسختی آنان شده است را به تماشا بنشینید ...

 

1) راه مدرسه در " گالو " | چین

کوهستانی خشن با میسرهای باریک و #خطرناک، مسیر مدرسه ی کودکان روستایی دور افتاده در چین است.

در این گوشه از جهان و در میان #کوهستان ، هر روز کودکان و والدین ساکن روستای " جنگوآن " ( Genguan ) به مدت 5 ساعت ، از گذرگاه هایی با میانگین عرض سی سانتی متر عبور می کنند تا به مدرسه ای در منطقه ی " گالو " ( Gulu )  برسند.

به هنگام عبور از این گذرگاه مرگ بار ، سنگ ها از مسیر به پرتگاه می افتد ، پدرها دست فرزندانشان را مانند جانشان سفت در دست می گیرند و آن را از سمت دیواره که امن تر است عبور می دهند.

البته عده ای نیز مسیر را با الاغ و قاطر طی می کنند هر چند که این کار تنها از خستگی آنان کم می کند و تاثیری بر روی امنیت آن ها ندارد.

خانواده ها در روستا نیز برنامه ای تعیین کرده اند تا هر بار چند تن از والدین بچه ها را تا مدرسه همراهی کنند. بدین ترتیب هم آن ها به راحتی به کار و زندگی خود می رسند و هم کودکان ایمن به مدرسه.

شوق و ذوق این کودکان برای تحصیل حتما بی حد و اندازه است که بعد از پنج ساعت کوهپیمایی سخت ، تازه بر سر کلاس درس می نشینند.

البته هر قدر هم که این کودکان شجاعانه قدم در راه مدرسه بگذارند ، از آن ها که سوال کنی خیلی سریع و مضطرب از سرگیجه ای که بر بالای پرتگاه دارند و می گوین و حتی از ترسشان برای افتادن پدر.

البته هر چند که مسیر مدرسه بی سر و سامان است ، مدرسه سعی کرده تا آن را جبران کند.

مدرسه ی گالو ، زمین بسکتبال هم دارد ، شاید از نظر ما ، تنها یک زمین بسکتبال برای مدرسه کم به نظر می آید ، اما برای کودکانی که هیچ گاه کامپیوتر یا ماشین ندیده اند ، یک دنیا جذابیت دارد.

معلمان دلسوزی هم که در این نقطه ی محروم تدریس می کنند تمام یعی خود را می کنند تا کودکان را برای دبیرستان های عالی شهر آماده کنند.

راه مدرسه در " گالو " | چین
راه مدرسه در " گالو " | چین
راه مدرسه در " گالو " | چین
راه مدرسه در " گالو " | چین

2) راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین

در جنوب چین در دل کوهستان های صعب العبور ، بر تن صخره 60 متری نردبان هایی تکیه داده شده است ، اما نه برای عبور کوهنوردان حرفه ای ، نه! برای عبور دانش آموزانی کم سن و سال که تنها می خواهند تحصیل کنند.

اهالی روستای " ژانگ جیاوان " ( Zhang Jiawan ) در چین ، خودشان این نردبان ها را اینجا قرار داده اند تا امکان عبور کردناز دیواره ی عمودی خطرناک ممکن شود.

شاید در نگاه اول فکر کنید نردبان ها به جایی متصل هستند و حتما ایمین کافی را دارا هستند اما اینطور نیست.

در واقع تجهیزات آنچنانی وجود نداشته تا مسیر ایمن سازی شود و تنها موردی که رعایت می شود این است که نردبان ها هر سه تا پنج سال تعویض می شوند.

کودکان هر روز مسیر پنج ساعته را برای رسیدن به مدرسه طی می کنند و وقتی هم والدین آن ها می گویند : " پایین را نگاه نکن ! " واقعا هم حرف گوش کن هستند ، زیرا در غیر این صورت ترس تمام وجود کوچک آنان را فرا خواهد گرفت.

البته این روزها یک جاده برای دسترسی راحت تر کودکان به مدرسه در حال ساخت است.

راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین
راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین
راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین
راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین
راه مدرسه در " ژانگ جیاوان " | چین

3)‌ راه مدرسه از روی " رودخانه ریو نگرو " | کلمبیا

برای اکثر ما " زیپ لاین " یک ورزش هیجان انگیز است اما برای این کودکان راه رسیده به مدرسه !

این کابل ارتباطی در ارتفاع 400 متری و بالای رودخانه خروشان " ریو نگرو " ( Rio Negro  ) قرار گرفته.

کودکان روستایی در فاصله ی 100 کیلومتری از منطقه ی " بوگوتا " ( Bogota ) در کلمبیا ، که تعدادشان انگشت شمار است ، برای رسیدن به مدرسه راهی جز سواری با سرعت 80 کیلومتر بر ساعت ندارند.

کوچک و بزرگ فرقی نمی کند ، اگر می خواهند با سواد شوند باید بر ترسشان غلبه کرده و تنها سوار بر کابل ارتباطی فاصله ی 800 متری بین دو دره را در 60 ثانیه طی کنند.

این کودکان معصوم شصت ثانیه ی تمام ، پلک هایشان را بر هم می فشارند و به مدرسه فکر می کنند ، به تخته سیاه ، تا نترسند و اشتباهی نکنند که موجب مرگشان شود.

علاوه بر خطر افتادن و سقوط ، خطر قطع شدن انگشت هم ، در صورتی که دستشان را جلوی قرقره قرار بدهند ، وجود دارد.

با خواندن این تفاسیر و دیدن #عکس ها حق می دهیم اگر آن ها برای نرفتن به مدرسه بهانه بیاورند اما اینکه شوق داشته باشند ، حداقل برای بسیاری از ما باور نکردنی است.

راه مدرسه از روی " رودخانه نگرو " | کلمبیا
راه مدرسه از روی " رودخانه نگرو " | کلمبیا

4) راه مدرسه در " رایو " | اندونزی

در اندونزی دانش آموزان روستای " رایو " ( Riau )‌ سه نفر سه نفر سوار بر قایق شده و از رودخانه راه مدرسه را در پیش می گیرند.

شاید به نسبت مدارسی که تا به حال دیده ایم این راه آنقدر ها هم سخت یه نظر نرسد اما باز هم خطراتی آن ها را تهدید می کند.

 آن ها تنها از #رودخانه عبور می کنند ، با قایق هایی که هر لحظه امکان سوراخ شدن آن ها وجود دارد.

هرقدر هم که این شرایط نسبت به بقیه موارد گفته شده آسان به نظر بیابد باز هم دلیلی بر نادیده گرفته شدن آن نیست.

آن ها کودک هستد و برای تحصیل نباید ترس جان از دست دادن جانشان را داشته باشند.

راه مدرسه در " رایو" | اندونزی

5)‌ راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا

همه ی ما در فیلم ها دیده ایم که قدم زدن بر روی رودخانه ی یخ زده چقدر نفس گیر و خطرناک است.

ممکن است یخ در یک لحظه ترک برداشته و به داخل آب فرو بروید ، جریان آب نیز در زیر سطح یخ زده شما را جا به جا می کند و آنگاه است که راهی به بیرون ندارید و محکوم به خفگی آن هم در آبی یخ هستید ...

البته این ها #فیلم بود ولی در #هیمالیا دانش آموزانی وجود دارند که بازیگران کوچک فیلمی این چنین هستند.

البته خطا در بازیگری این فیلم برابر است با مرگ این فرشتگان کودک و والدینشان.

هرچند که بسیاری از ورزشکاران و گردشگران برای ماجراجویی از روی رودخانه " زانکسار " ( Zanskar ) عبور می کنند اما این کودکان برای تحصیل جان خودشان را به خطر می اندازند.

راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا
راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا
راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا
راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا
راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا
راه مدرسه در " زانکسار " | هیمالیا

ویدیویی نفس گیر و ناراحت کننده از راه مدرسه ای که از رودخانه ی یخ زده می گذرد ...

6) راه مدرسه در " دیوجانگیان " | چین

در عکس زیر ، پدر و دختری را می بینید که در صبحی برفی از روی #پل شکسته و یخ زده ای در حال عبور هستند.

البته این مسیر عبور تمام دانش آموزانی است که این روستای دورافتاده ساکن هستند.

پل هر لحظه در حال ریزش و رها شدن است اما هیچ کدام مانع این کودکان و والدین آن ها نشده است.

راه مدرسه در " دیوجانگیان " | چین

7) راه مدرسه در " پانگوروران " | اندونزی

دانش آموزان یک مدرسه در روستایی دور افتاده در #اندونزی ، هر روز صبح همگی با هم سوار بر قایقی قدیمی که هر لحظه امکان غرق شدنش وجود دارد ، از رودخانه یا پر آب و عمیق عبور می کنند.

راه مدرسه در " پانگوروران " | اندونزی

8) راه مدرسه در " گله فورت " | سریلانکا

در شهر " گله  فورت " ( Galle Fort ) در #سریلانکا،  گروهی از دانش آموزان ، از روی تخته ای باریک که بر دو طرف دیواره ی قدیمی و مخروبه ای که به جا مانده از قرن شانزدهم عبور می کنند.

 

راه مدرسه در " گالت فورت " | سریلانکا

9) راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی

کودکان دهکده ی " سیلانکاپ " ( Cilangkap ) برای عبور از رودخانه پر آب " سیهرانگ " ( Ciherang ) و رسیدن به کلاس درس ، هر روزه سوار قایقی ساخته شده از بامبو می شوند.

هر بار که قایق بامبو بر آب می افتد تنها سه نفر می توانند بر آن سوار شوند.

اگر تعدادشان از آن بیشتر شود و یا سنگین تر شوند همگی با هم به درون آب می افتند.

در سال 2013 و پس از سیلی که موجب شکستن تنها پل ارتباطی بین دو سوی رودخانه شد ، دانش آموزان این روستا مجبور شدند تا هر روز بین زنده ماندن و تحصیل کردن ، جان خود را به خطر بیاندازند.

راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی
راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی
راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی
راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی
راه مدرسه در " سیلانکاپ " | اندونزی

10) راه مدرسه در " پیلی " | چین

بیش از 80 دانش آموز در منطقه ی " پیلی " ( Pili ) و در میان کوهستان های استان خود مختار " ژینگ جیانگ " ( Xinjiang ) زندگی می کنند.

نزدیک ترین مدرسه ی شبانه روزی به آن ها در فاصله ی 200 کیلومتری و در پشت کوه های سخت و خشن قرار گرفته.

بنابراین آن ها بریا رسیدن به مدرسه باید از مسیرهای باریک کوهستانی و رودخانه های پر آب و خطرناک بگذرند.

اما این تمام ماجرا نیست ، پلی شکسته ، مسیر شیب دار خطرناک و ریزش سنگ را هم به آن ها اضافه کن تا استرس والدین آن ها را به هنگام گذر از این کوه های بی رحم که سد راه تحصیل فرزندانشان شده درک کنی.

دو روز و یک شب پیاده روی برای طی کردن این مسیر و رسیدن به مدرسه ی شبانه روزی لازم است.

والدین اول هر ترم تحصیلی ، کودکان خود را از راه کشنده به سمت مدرسه بدرقه می کنند و پس ار آن تنها به روستا باز می گردند.

راه مدرسه در " پیلی " | چین

11) راه مدرسه در " پادانگ " | اندونزی

در روستای جنگلی " پادانگ " ( Padang )  در استان " سوماترا " ( Sumatra ) در کشور اندونزی ، دانش آموزان از روی طناب های باقی مانده از پلی شکسته ، خود را به آن طرف رودخانه می رسانند.

هر روزه حدود 20 کودک و نوجوان ، برای گذر از بالای رودخانه ای پر آب و وحشی ، در ارتفاع نه متری از آب ،با دستان ضعیف و کودکانه خود ، طنابی را که جانشان را نجات می دهد محکم می گیرند.
آن ها بعد از سیلی که دو سال گذشته پل را در هم شکست ، با گذشتن از روی این طناب ها دیگر تعادل را خوب یاد گرفته اند ، اما هنوز هم پاهایشان از خستگی یازده کیلومتر پیاده روی در جنگل و ترس می لرزد.

راه مدرسه در " پادانگ " | اندونزی
راه مدرسه در " پادانگ " | اندونزی

12) راه مدرسه در " ریزال " | فیلیپین

بیشتر کودکان با خودرو والدین یا سرویس به مدرسه می روند و آن هایی که با اتوبوس و مترو خود را به مدرسه می رسانند ، معمولا در حال غر زدن هستند و از سر پا ایستادن خسته می شوند.

اما اینجا کودکان خودشان تیوپ بر آب می اندازند ، خودشان به همدیگر کمک می کنند تا سوار آن شده و دستان هم را محکم گرفته و از آب عبود می کنند.

عبور از این روزخانه ی پر آب با یک تیوپ ، حتی برای بزرگسالان هم وحشت آور است ، بنابراین درک شوق این کودک های شجاع برای مردسه رفتن و درس خواندن ، حداقل برای ما سخت است.

کودکان روستایی دور افتاده در استان " ریزال " ( Rizal ) در فیلیپین ، هر روز بعد از نیم ساعت پیاده روی تن به اب می زنند تا به موقع و قبل از خوردن زنگ مدرسه به کلاس درس برسند.

مطمئنا برای معلم آن ها و والدیشان ، سر تا پا خیس دیدن این کودکان در مدرسه و به هنگام رسیدن به خانه عادی شده است.

آن ها هر روز صبح از خواب بیدارمی شوند و برای داشتن فردایی بهتر دل به رودخانه ای بیست متری با عرض پانزده متر می زنند.

راه مدرسه در " ریزال " | فیلیپین
راه مدرسه در " ریزال " | فیلیپین
راه مدرسه در " ریزال " | فیلیپین
راه مدرسه در " ریزال " | فیلیپین

سخن آخر

مطمئنا جهان جای بهتری می شد اگر امکانات با عدل بین افراد تسیم شد اما واقعیت این است که ساکنین شهرهای پیشرفته همیشه در رفاه بودند و روستاییان در مضیقه.

و واقعیت تلخ دیگر این است که دولت مردان و افرادی که اداره کشور در دست آنان است ، مشکلات مردمانی از این دست را نمی بینند.

عکاس هایی که این عکس ها را به ثبت رسانده اند همگی با شنیدن یان داستان ها کوله بر دوش انداخته اند و به دنبال تغییر دادن جهان اطرافشان قدم برداشتند.

این عکس ها باعث بوجود آمدن تغییراتی شد و این روزها شرایط حداقل برای کودکان بعضی از این روستا ها آسان تر شده است.

بنابراین من و شما هم اگر می توانیم با یک عکس ، یک نوشته و ... باعث بوجود آمدن تغییر و ترغیب شدن خیرین و یا افراد مسئول برای رسیدگی به مشکلات این چنینی شویم ، نباید فرصت را از دست بدهیم.

بهترین کار این است که خودمان قدم برداریم تا به دنبال ما نگاه جامعه تغییر کند.

آیا این مطلب مفید بود؟

1 دیدگاه

جدید ترین دیدگاه

وحید

جالب بود. کفیدم

انتشار:10 اردیبهشت 1395

آیا این دیدگاه مفید بود؟

اپلیکیشن کارناوال

با نصب اپلیکیشن کارناوال، کنترل سفر را این بار شما به دست بگیرید. در این اپلیکیشن شما دنیایی از امکانات و خدمات را همیشه و همه جا در جیب خود دارید؛ آشنایی با جاذبه ها و فرهنگ شهرها و کشورهای مختلف، رزرو آنلاین بلیت هواپیما و یا حتی رزرو انواع اقامت بسته به سلیقه و بودجه ای که دارید. اپلیکیشن کارناوال یعنی کنترل سفر در دست شما.

Android

IOS

مجوزها و نمادها

هدف اصلی کارناوال این است که بهترین خدمات گردشگری را به صورت آنلاین به کاربران خود ارائه دهد. هر آن چیزی که برای سفر خود نیاز دارید را از کارناوال بخواهید؛ از آشنایی با جاذبه ها، سوغات و غذاهای محلی تا رزرو آنلاین بلیت هواپیما و انواع اقامتگاه. در هر جا و در هر ساعت از شبانه روز، می توانید به صورت آنلاین خدمات سفر خود را رزرو کنید و یا هر سوالی دارید از ما بپرسید. کارناوال کنترل سفر شماست!

کلیه حقوق مادی و معنوی کارناوال برای شرکت کاروان سفر های هیرمان محفوظ است. استفاده از محتوای سایت تنها در صورت پذیرش شرایط و ضوابط امکان پذیر است.