زیباترین دریاچه های ایران

در شمال غربی کشورمان، دریاچه ای به نام ارومیه قرار دارد که در میان دو استان آذربایجان غربی و استان آذربایجان شرقی واقع شده است. این دریاچه به عنوان بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران نیز شناخته می‌شود و پیش از آنکه خشکسالی گریبان گیرش شود، دومین دریاچه بزرگ آب‌شور دنیا بود. دریاچه ارومیه 140 کیلومتر طول 55 کیلومتر عرض دارد و حداکثر عمق آن به 16 متر می رسد. بسیاری از شما تصاویری را از دریاچه ارومیه دیده‌اید که به رنگ سرخ و نارنجی است و خبری از آب نیلگون در آن دیده نمی‌شود. این تغییر رنگ بر اثر فعالیت موجودات میکروسکوپی در داخل دریاچه رخ می‌دهد. این موجودات با کم شدن آب دریاچه و افزایش غلظت نمک، حضور پر رنگ‌تری از خود نشان می‌دهند تا جایی که تاثیر چشمگیری بر روی رنگ آب می‌گذارند. به سبب وجود گونه‌های منحصربه‌فرد گیاهی و جانوری، نام دریاچه ارومیه در سال ۱۳۵۲ در فهرست پارک‌های ملی ایران به ثبت رسید. وسعت این پارک ملی ۴۶۲۶۰۰ هکتار تخمین زده شد و در حدود سال 1354 - 1355 به عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره، نامش در فهرست جهانی ثبت شد.

اگر به گردش در طبیعت بکر اردبیل علاقه‌مندید، یکی از بهترین پیشنهادها برای شما سفر به دریاچه سوهاست. دریاچه‌ای بسیار تماشایی که در فاصله 5 کیلومتری روستایی به همین نام در شهرستان نمین قرار گرفته است و دوست‌داران طبیعت را به کشف زیبایی‌هایش فرا می‌خواند. البته بیشتر شهرت دریاچه سوها برای پیمایشی‌ست که از این دریاچه به سوی آبشار لاتون در شهر آستارا انجام می‌شود. اگر هم در اواخر فصل بهار و اوایل تابستان به دریاچه سوها سفر کنید، با فرشی از گل‌های بابونه که این منطقه را در برگرفته است مواجه می‌شوید، موضوعی که جذابیت سفر به این منطقه را چند برابر می‌کند.

دریاچه شهیون یا دریاچه سد دز، یکى از زیباترین دریاچه‌هاى ایران است که پشت دو کوه شاداب و تنگوان در کنار روستای گردشگری پامنار دزفول شکل گرفته و چهره ای تماشایی به این منطقه داده است. این دریاچه به صورت مصنوعی و با احداث سد دز بر روی رودخانه دز شکل گرفته است و مساحتی بالغ بر 6000 هکتار دارد؛ همچنین بیشترین عمقش به 50 متر می رسد. از تفریحات این دریاچه می‌توان به شنا (بدون نظارت غریق نجات)، کمپینگ، پیک نیک و ماهیگیری اشاره کرد. همچنین برخی تفریحات آبی مثل اسکی و قایق های موتوری که متولیانشان افراد محلی هستند هم می توانند تجربه‌ای متفاوت باشند. همچنین در برخی مواقع سال این دریاچه مکان مناسبی برای ماهیگیری است.

دریاچه الندان که به نام دریاچه آب‌بندان پله ازنی هم شناخته می‌شود در روستای الندان بخش چهاردانگه‌ شهرستان ساری واقع شده است. این دریاچه یکی از عارضه‌های طبیعی و بسیار قدیمی مازندران است که گفته می‌شود قدمت آن به دوره کواترنری برمی‌گردد. آب این دریاچه تنها از طریق بارش‌های جوی تامین می‌شود و هیچ‌گونه رودخانه یا چشمه‌ای آن را تغذیه نمی‌کند. وسعت الندان در روزهای معمولی سال حدود 17 هکتار و در روزهای پر بارش به 30 هکتار هم می‌رسد. جالب که بدانید کارشناسان علت بزرگی این دریاچه را موقعیت جغرافیایی خاص و همچنین خاک نفوذناپذیر آن می‌دانند. آن چه که دریاچه الندان را زیباتر می‌کند جنگل‌های هیرکانی با درخت‌های ازگیل، ویلک و پهن‌برگان است که اطراف آن را احاطه و زیبایی محیط را چند برابر کرده‌اند. جالب است بدانید که این دریاچه در فصل زمستان خانه غاز‌های وحشی‌ می‌شود که به این منطقه می‌آیند. هم‌چنین در سال‌های اخیر رهاسازی ماهی خوراکی و تخم‌ریزی آنها در دریاچه موجب شده تا محلی‌ها و برخی گردشگران الندان را به عنوان مکانی برای ماهیگیری تفریحی انتخاب کنند.

دریاچه مارمیشو یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی زیبای ایران است که در 45 کیلومتری غرب ارومیه و نزدیک مرز ترکیه قرار دارد. آب‌ نیلی رنگ و زلال این دریاچه از رود نازلوچای، چشمه‌های طبیعی و برف و باران تامین می‌شود. وجود این دریاچه 5 هکتاری که حدود 60 متر هم عمق دارد مایه حیات و سرزندگی گیاهان و جانوران آن منطقه است و موجب شده تا حال و هوایی مطبوع و دلپذیر بر آنجا حاکم باشد. شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که علت تشکیل این دریاچه ریزش کوه بر اثر زلزله است؛ این ریزش موجب شده تا سدی طبیعی به وجود بیاید و دریاچه شکل بگیرد. نام این دریاچه برگرفته از نام مارشیمون بنیامین، رهبر مسیحیان آشوری ارومیه بوده است. این بهشت گمشده انواع گونه‌های گیاهی و جانوری را در خود جای داده است و از آنجا که در این مکان تمام عناصر طبیعت در کنار هم قرار دارند می‌توان این منطقه زیبا را معجزه طبیعت نامید.

برای رسیدن به دریاچه گهر باید راهی دورود شویم و از آنجا 35 کیلومتر در دل طبیعت زیبای منطقه به سمت جنوب شرقی این شهر به پیش برویم تا به کوه‌های سربه فلک کشیده اشترانکوه برسیم. دریاچه آب شیرین و بکر گهر که از آن به عنوان نگین اشترانکوه نیز یاد می‌کنند، در میانه این رشته کوه، جایی در ارتفاع 2350 متری جای خوش کرده است و روزگار می‌گذراند. آبگیری بزرگ که خود از دو دریاچه گهر بزرگ (کله گهر یا گهر بالا) و گهر کوچک (پایین یا دوم یا کره گهر) تشکیل شده است و هر ساله گردشگران بسیاری را به سوی خود می‌کشاند. نام این دریاچه در زبان مردم محلی، به معنای آب جمع شده در گودی ست که عمق زیاد دارد و ساکن به نظر می‌رسد و این تنها آغاز زیبایی‌های دریاچه گهر و ماجراجویی‌های ما برای سفر به این منطقه است.

آویدر یا آبیدر، نام یک دریاچه سد در 30 کیلومتری شرق نوشهر و در نزدیکی پارک جنگلی سیسنگان است. دریاچه‌ای زیبا در میان پوشش جنگلی که در نتیجه احداث سد خاکی ایجاد شده و به نام های دریاچه سد آویدر و یا دریاچه سد صلاح الدین کلا نیز شناخته می شود.

یکی از ویژگی های کم‌نظیر این دریاچه وجود یک جزیره سبز رنگ در میان آن است. وجود این جزیره نشان می‌دهد که پیش از احداث سد و آبگیری آن، یک تپه در این قسمت وجود داشته و بخشی از آن به زیر آب رفته است. بد نیست بدانید این سد خاکی به اداره آبیاری منطقه‌ تعلق دارد و از آن جهت تامین آب مورد نیاز زمین های کشاورزی استفاده می‌کنند.

دریاچه حلیمه جان، یکی از جلوه‌های طبیعی استان گیلان است که در نزدیکی روستای حلیمه جان در رودبار قرار دارد. این جاذبه که با نام دریاچه عروس نیز شناخته می‌شود، با داشتن مناظر زیبا و فضایی سرشار از آرامش، گردشگران زیادی را به سوی خود می‌کشاند.

ظاهر منحصر به فرد و دورنگ شدن دریاچه طی روز و شب، ویژگی خاص دریاچه حلیمه جان به شمار می‌آید. این دریاچه روزها به رنگ سبز جنگل دیده می‌شود و بعدازظهرها به رنگ آبی آسمان در می‌آید. علت این تغییر رنگ، جلبک‌های موجود در سطح دریاچه هستند که به رنگ سبز دیده می‌شوند و با وزیدن باد، به کناره‌های دریاچه می‌روند و باعث می‌شوند انعکاس آسمان در آب، دریاچه را به رنگ آبی درآورد.

دست نقاش طبیعت در میان شهرستان تالش در استان گیلان و شهرهای اردبیل و خلخال در استان اردبیل شاهکار زیبایی را ترسیم کرده با نام دریاچه نئور که در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است. این دریاچه آب شیرین در آغوش یکی از دره‌های کوهستان بغرو (از قلل مرتفع شهرستان تالش) قرار دارد و همچون نگینی بر انگشتری طبیعت این منطقه می‌درخشد که از نظر برخی کارشناسان مرتفع ترین دریاچه یخچالی بازمانده از دوران باستان به حساب می‌آید.

نئور در واقع مشتمل بر دو دریاچه حدود 40 هکتاری و 180 هکتاری است که در فصل بهار به هم می‌پیوندند و دریاچه ای با عمق 5/5 متر تا 13 متر و وسعتی بیش از 200 هکتار را تشکیل می دهند.

در میانه اتوبان قم - تهران دریاچه ای نمکی دیده می شود که حوض سلطان نام دارد و در سال ۱۸۸۳ میلادی (حدود سال 1261 خورشیدی) و بر اثر ساخت جاده شوسه تهران - قم تشکیل شده است. برخی کارشناسان این پدیده را به عنوان یک تالاب در نظر گرفته اند و حتی نام آن در فهرست پنج تالاب استان قم که به تایید کنوانسیون بین‌المللی رامسر رسیده است نیز مشاهده می‌شود. از سوی دیگر در محل حوض سلطان، سطح ایستایی آب صفر است و بنابراین می‌توان آن را یک اَبَرچشمه نیز در نظر گرفت. به دلیل اینکه رشته کوه های البرز در شمال دریاچه قرار دارند در مواقع بارندگی و ذوب برف های ارتفاعات بر میزان آب آن افزوده می شود. این مساله موجب نوسان در سطح آب دریاچه شده و به همین دلیل شکل و وسعت آن پیوسته در حال تغییر است. در فصول پرآبی وسعت دریاچه افزایش می یابد و آب آن پوششی را بر روی زمین های پست و شوره زار باتلاقی اطراف ایجاد می کند؛ در این حالت وسعت حوض سلطان به ۲۴۰ کیلومتر مربع می رسد.