حیرت پروفسور دانشگاه چین از تماشای ایرانی متفاوت

به نقل از ایرنا، یکی از اساتید دانشگاه چنخوای کشور چین به نام پرفسور خویو در سفرش به همراهی جمعی از دانشجویانش به ایران سخنان مثبت بسیاری درباره ی روابط دو کشور داشته و اینگونه اظهار کرده است:

در ماه ژوئیه امسال (اواسط خرداد تا اواسط تیر سال 96)، من به همراه 12 دانشجوی دانشگاه چینخوا دیداری از ایران داشتیم. این بازدید بخشی از برنامه ی تابستانی ارتقاء "صلاحیت جهانی" است که من در دانشگاه چینخوا راه اندازی کرده ام. از طریق این دوره، مایلم آینده ای را ببینم که در آن دیدگاه جهانی دانشجویان ما گسترش یافته و می توانند واقعیت های جهان را همانطور که هست ببینند نه آن طور که غربی ها ترسیم می کند.

وی نسبت به برخورد جوامع با افراد طبقه های مختلف جامعه این گونه ابراز امیدواری کرد:

امیدوارم که در افق این برنامه، دانشجویانم با همه فرهنگ ها با احترامِ واقعی ارتباط برقرار کنند، نه اینکه فرهنگ ضعیف ها را با تکبر، تحقیر و فرهنگ قدرتمندان را با چاپلوسی، تحسین کنند. امیدوارم روزی را ببینم که دانشجویانم دنیای واقعی را با پاهای خودشان کشف می کنند و واقعیت ها را با چشمان خودشان ثبت می کنند.

پرفسور خویو در ادامه اظهار کرده است:

در دانشگاه صنعتی شریف، از طرف دفتر امور بین الملل و برخی از استادان مورد استقبال گرم قرار گرفتیم و مطلع شدیم که ماموریت این دانشگاه، ایجاد جهانی امن و بهتر از طریق تعالی علمی است.

در این بازدید با دستاوردهای شگفت آور دانشمندان با استعداد دانشگاه صنعتی شریف آشنا شدیم. دانشمندانی که در میان آنها، (شادروان) مریم میرزاخانی، ریاضیدان معروف ایرانی قرار دارد. او تنها زنی بود که در تاریخ 80 ساله جایزه معتبر فیلدز، موفق به دریافت این جایزه شد اما شروع جهش او برای ریاضیات، درست در همین جا، در دانشگاه صنعتی شریف، اتفاق افتاده و البته همراه با استعدادهای دیگری بوده که در حال شکوفایی در همین دانشگاه هستند. 

در دانشگاه تهران با دفتر امور بین الملل، مدیر موسسه کنفوسیوس و تعدادی از دانشجویان زبان چینی گفت و گوی پرباری داشتیم .آنها برخی از جنبه های بسیار جذاب و الهام بخش این دانشگاه بسیار معتبر را معرفی کردند: دانشگاه تهران در سال 1313 (1934 میلادی) تاسیس شده و اکنون بیش از 40 هزار دانشجو و 56 کتابخانه مجزا دارد. آنچه برای ما بسیار شگفت انگیز بود، شور و شوقی بود که به زبان چینی نشان می دادند. 

آقای امین، مدیر موسسه کنفسیوس، به زبان چینی استاندارد (ماندارین) با تسلط صحبت می کرد، به طوری که احساس می کردیم نسبت به بسیاری از افراد چینی که لهجه دارند، بهتر صحبت می کند. او به ما گفت که از پدرش برای اینکه او را برای تحصیل به چین فرستاده، بسیار سپاسگزار است. او به مدت 9 سال در چین تحصیل کرده و علاقه ی زیادی به این کشور دارد. وی احساساتش را در هنگام ترک چین این گونه توصیف کرد که آنقدر آن جا را دوست داشته که توانایی ترک گفتن این کشور را نداشته است.

این استاد درباره ی جلسه ای که با دانشجویان ایرانی داشته، این گونه توضیح داد:

در این گفت و گو، دانشجویان ایرانی نیز نظرات خود را در مورد تحصیل زبان چینی برای ما بیان کردند. برخی از آنها فرهنگ چینی را تحسین می کردند، برخی برای کسب و کار آینده بین چین و ایران برنامه ریزی می کردند، برخی از آنها دوست داشتند که روزی به عنوان سفیر ایران در چین فعالیت کنند. این دانشجویان اگرچه فقط 2 تا 3 سال زبان چینی خوانده بودند، اما سخنان شیوای آنها به زبان چینی نشانگر استعدادشان بود. آن طور که آقای امین به ما گفته است، در حال حاضر زبان چینی در ایران رشته پرطرفداری است، به طوری که توانسته دانشجویانی از بین 400 نفر اول کنکور را نیز جذب کند.

بعضی از دانشجویان من از دانشجویان ایرانی پرسیدند که آیا تاکنون آثاری به زبان چینی خوانده اید؟ یک دانشجوی ایرانی پاسخ داد که کنفسیوس را خوانده است. دانشجوی دیگری پرسید که زبان چینی چه کاربردی برای آن ها داشته است؟ یک دانشجوی ایرانی پاسخ داد که می توانیم به چینی هایی که در ایران کار یا سفر می کنند، کمک کنیم. مثلا یک بار که کارت بانکی یک نفر چینی در دستگاه خودپرداز گیر کرده بود، من به او کمک کردم.

پروفسور دانشگاه چینخوا، دانشجویان ایرانی را دوست داشتنی خطاب کرد و درباره ی نظراتشان نسبت به زبان چینی گفت:

دانشجویان دوست داشتنی ایرانی به ما گفتند که دستور زبان چینی برای آن ها سخت نیست، ولی الفبای چینی گیج کننده و مشکل است. دیدن این چهره های صادق و پرشور، علاقه و محبت زیادی درون من ایجاد کرد و از آقای امین خواستم که بهترین دانشجویان خود را برای ادامه تحصیل به دانشگاه چینخوا معرفی کند. اگر رشته ی دانشجویی روزنامه نگاری باشد، من حاضرم شخصا استاد راهنمای او باشم.

او یکی از دلایل اصلیشان برای انتخاب ایران به عنوان مقصد برنامه ی "صلاحیت جهانی" را قرارگیری این کشور در گذرگاه اصلی جاده ی ابریشم دانست و به روزهایی که در اصفهان گذرانده اند اشاره کرد:

در اصفهان، هنگام ایستادن در میدان امام با این فکر که اصفهان ایستگاه پایانی جاده ابریشم بوده، تحت تاثیر یک حس قویِ سیر به زمان و مکان گذشته قرار گرفتم.

چین و ایران هر دو ملتِ تاریخی محسوب می شوند. 2000 سال پیش، ژانگ جیان، سفیر سلسله ی "هان" با هیات خود وارد اصفهان و از آن زمان، ارتباطات رسمی و غیر رسمی بین دو کشور برقرار شد و ایران تاثیری زیربنایی و پایداری بر تمدن چین گذاشت.

در مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله، هر قدمی که به یک صحن جدید می گذاشتیم با غریو تحسین و شگفتی دانشجویان همراه بود.

بسیاری از ما برای اینکه بتوانیم عکس کاملتری از گنبد با شکوه مسجد بگیریم، روی زمین دراز کشیدیم، ما همچنین تکه هایی از کاشی های تعویض شده مسجد را خریدیم، تا با آن اتاق های خود را تزئین کنیم.

در میدان امام یکی از تکالیف درسیِ خود را انجام دادیم. قرار بود پرسشنامه هایی را بین عابران به طور تصادفی توزیع کنیم تا از شناخت و دیدگاه مردم ایران نسبت به کشور چین آگاه شویم. صادقانه بگویم، بسیاری از ما در مورد موفقیت آمیز بودن این کار شک داشتیم و نگران بودیم که مردم درخواست ما را برای تکمیل پرسشنامه نپذیرند اما زمانی که شروع کردیم، پیشرفت کار حتی از خوشبینانه ترین حالت نیز بهتر بود. 

اولین مصاحبه شونده خانمی بود که روی نیمکت نشسته بود وقتی دید ما به او نزدیک می شویم با لبخند پرسید آیا کمکی نیاز دارید؟ ما به طور خلاصه هدف خود را توضیح دادیم و او با علاقه شروع به پاسخ دادن به سوالات پرسشنامه کرد و گاهی نیز در مورد جزئیات و ابهامات پرسشنامه از ما سوال می کرد. پس از تمام شدن پرسشنامه، پیشنهاد کرد با هم عکس یادگاری بگیریم.

این موفقیت ما را تشویق کرد تا کار را ادامه دهیم. ما به چند گروه تقسیم شدیم، با بچه هایی که عبور می کردند، با فروشندگان فروشگاه های اطراف، با مردمی که در حال آفتاب گرفتن بودند صحبت کردیم. در مدت یک ساعت، تمام پرسشنامه ها تکمیل شد.

در طول مدت اقامت ما در اصفهان، مردم به گرمی با ما مواجه می شدند بیشترین کلماتی که شنیدیم "نی ها" بود که همان "سلام" به زبان چینی است، یا کلمه "چین" به زبان فارسی بود.

در میدان امام نشسته بودیم و با دانشجویانم در مورد احساساتی که در طی این سفر داشتیم، صحبت می کردم. به طور کلی، رفتار دوستانه مردم ایران برجسته ترین یافته ی ما بود. آسایش، آرامش و رفاه زندگی روزمره ی مردم نیز خلاف ذهنیت ما بود. 

روی زمین چمن، ایرانی ها را در گروه های 3 یا 5 نفری می دیدیم که بعضی از آن ها اعضای خانواده و بعضی هم دوستان صمیمی بودند. در حقیقت، در تمام مدت دیدار ما از ایران، رایج ترین صحنه ها این بود که گروه های مردم، حتی تا دیر وقت شب، در اینجا و آنجا پراکنده بودند و با آرامش از زندگی خود لذت می بردند. این موضوع همچنین وجود امنیت بسیار بالا در ایران را نشان می داد.

وی شیراز را یکی از بهترین قسمت های سفرش به ایران دانست و افزود:

برای من بسیار شگفت انگیز بود که در شهر شعر و ادب، شیراز، در هر جایی که اقامت می کردیم، حتما یک دیوان حافظ گذاشته شده بود دیوان های حافظ عمدتا با نقاشی های مینیاتوری پر زرق و برق تزئین شده بود و چاپ بسیار نفیسی داشت. 

دوست ایرانی ما گفت که در ایران، حتی تنگدست ترین خانوارها نیز دیوان حافظ دارند بسیاری از مردم حتی به آرامگاه حافظ می رفتند و اشعار خود را با صدای بلند می خواندند این یک نمود متعالی از فرهنگ و سواد ایرانی هاست. من هم یک دیوان حافظ خریدم، اگرچه به زبان های فارسی و ترجمه انگلیسی قدیمی است.

پروفسور، در ادامه از سفرش به قم نیز یاد کرد و گفت:

ما همچنین دیداری صمیمانه در یک مدرسه دینی در قم داشتیم در آن جا تیم ما یک نشست سه ساعته، دوستانه و چشمگیر با پروفسور فعالی در مورد چین و ایران داشت. همه ما تحت تاثیر معلومات عمیق و جامع پروفسور فعالی در مورد تمدن چین قرار گرفتیم نتیجه نشست این بود که گفت و گوی تمدن ها پایه و اساس هر سطح و هر شکل از ارتباطات است تعاملات سازنده و بیشتر بین چین و ایران نیازمند تلاش های مشترک از هر دو طرف است.

این دیدار جلوه ای از شکوه تمدن ایرانی را در پیش روی ما قرار داد همانطور که پیتر فرانکوپان، مورخ آکسفورد در کار خود (راه های ابریشم: تاریخ جدید جهانی) ادعا کرده، هنرهای تجسمی ایران که با اوج فرهنگ اروپا برابری می کند یک فرهنگ متکی به خود، منحصر به فرد و جهانی است.

این دیدار همچنین تعامل و درهم آمیختگی تمدن های چین و ایران را به ما نشان داد. انار و انگور از ایران آمده است کلمه فارسیِ چای، از نظر آوا با کلمه چینیِ چا بسیار نزدیک است. 

از همه مهم تر، در این سفر من چهره ی واقعی ایرانیان معاصر و اینکه واقعا چگونه زندگی می کنند و چگونه چینی ها را با چشم های پر محبت نگاه می کنند دیدم. 

وی از چهره ی نادرست ایران نزد جوامع دیگر ابراز ناراحتی کرد و ادامه داد:

به یاد می آورم زمانی که ما با یکی از نمایندگان مجلس جلسه داشتیم، یکی از مشاوران به زبان طنز گفت بسیاری از مردم جهان هنوز به طور جعلی بر این باورند که ایران با کمبود شدید غذا مواجه است و حمل و نقل به کلی فلج شده است. 

کسانی که به ایران سفر می کنند باید مواد غذایی کنسرو شده همراه داشته باشند و بر پشت شتر سوار شوند با کمال تعجب، یکی از دانشجویان اعتراف کرد که چند قوطی کنسرو آورده است، ناگهان جلسه از صدای خنده و تشویق حضار منفجر شد و همه ما مفهوم عمیق این خنده ها و کف زدن ها را درک می کردیم. زمانی که جلسه آرام شد برای مدتی همه سکوت کردند و من به آقای مشاور وعده دادم که پس از این سکوت آگاهانه، همه ما متعهد و موظف هستیم تا ایرانِ واقعی را در چین و در بقیه جهان بشناسانیم و ما باید واسطه و قهرمان یک همکاری قوی بین چین و ایران باشیم.

در دوره ای که چین به مرحله مقدم جهانی نزدیک و نزدیک تر می شود، جوانان ما بیشتر و سریع تر نیازمندِ صلاحیت جهانی هستند. صلاحیت جهانی چیست؟ ما دائما در مورد آن بحث کرده ایم و ده ها معیار را تعریف کرده ایم اما در میان آن ها، مهم ترین معیار، درک واقعی و معتبر جهان است. در دنیایی که حق دانستن توسط گروه کوچکی از کشورها و رسانه های تحمیلی دستکاری شده، آنچه که ما می دانیم و تصور می کنیم به صورت ناگواری محدود و جانبدارانه است. ما باید با پای خود حقیقت را کشف کنیم، چشم خود را برای مشاهده باز کنیم و از ذهن خود برای فکر کردن استفاده کنیم، به طوری که بتوانیم فراتر از کلیشه ها، دنیای واقعی را ببینیم.

البته دیدن حقیقت واقعی ممکن است هرگز امکان پذیر نشود؛ اما با نزدیک شدن به دنیاهای مختلف، قطعا ما به حقیقت نزدیک تر می شویم.

ورود به صفحه اختصاصی ایران از نگاه گردشگران خارجی

#اخبار روز گردشگری را در کارناوال دنبال کنید.