
کارناوال
نویسنده ارشد کارناوال
انتشار
15 خرداد 1397
به روز رسانی
15 شهریور 1398
به نقل از خبرگزاری ایسنا، علی صدرنیا -رییس جامعه راهنمایان ایران- درباره کنجکاوی و علاقه برخی از گردشگران خارجی برای دیدن آرامگاه امام خمینی (ره) گفت:
معمولا بازدید از حرم امام خمینی (ره) به انتخاب آژانس خارجی انجام میشود. هرچند تقریبا تمام تورها در مسیر فرودگاه امام (ره) و در نزدیکی این حرم درباره زندگی آیتالله، انقلاب و معماری آرامگاه توضیحاتی میدهند، اما فقط آنهایی که بازدید از این حرم در برنامه سفرشان به ایران است، داخل آن را میبینند، مگر این که به خواست خودشان و خارج از برنامه این بازدید انجام شود. معمولا گردشگران کنجکاوند بدانند داخل حرم چه خبر است.
وی اضافه کرد:
برای ورود گردشگران خارجی به داخل حرم هیچ محدودیتی وجود ندارد. بازدید از حرم در سکوت انجام میشود، پیش از ورود به آن درباره شخصیت و زندگی آیتالله خمینی (ره)، رژیم گذشته، مبارزهها، انقلاب و مراسم سالگرد ارتحال اطلاعاتی داده میشود، گردشگران وقتی به داخل حرم وارد میشوند ترجیح میدهند سکوت کنند، معمولا سوال خاصی نمیپرسند، در آرامش ادای احترام میکنند و به تماشای معماری آرامگاه مینشینند.
صدرنیا ادامه داد:
معماری سمبلیک این حرم برگرفته از جزییات زندگی آیتالله خمینی (ره) بوده و برای گردشگران خارجی قابل توجه است.
یکی دیگر از راهنماها نیز در این باره گفت:
بیشتر گردشگرانی که این حرم را میبینند تحت تاثیر معماری و بزرگی آن قرار میگیرند، مخصوصا اگر قبلا محل زندگی ایشان را در جماران دیده باشند.
او معتقد است، حضور گردشگران در این حرم فرصت مناسبی برای پاسخگویی به کنجکاویهای آنها درباره انقلاب اسلامی ایران است. حتا در حاشیه، بحثهایی درباره تفاوت شیعه و سنی و نوع معماری آرامگاههای آنها مطرح میشود.
ساخت آرامگاه بنیانگذار انقلاب اسلامی از سال ۱۳۶۹ آغاز شد که پس از گذشت نزدیک به سه دهه همچنان ادامه دارد. این ماموریت پس از خاکسپاری ایشان به جهادسازندگی وقت و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شد و تولیت حرم با خانواده ایشان است. در این آرامگاه علاوه بر آیتالله خمینی، همسرش خدیجه ثقفی، پسرش احمد خمینی، دامادش محمد بروجردی و شخصیتهای دیگری چون آیتالله هاشمی رفسنجانی نیز به خاک سپرده شدهاند.
وسعت زیاد حرم آیتالله خمینی (ره)، هزینهای که صرف ساخت آن شده و این که چرا پس از نزدیک به سه دهه هنوز ساخت و ساز این آرامگاه تمام نشده، برای گردشگرانی که این مجموعه را میبینند جای سوال دارد. علاوه بر این، برخی رسانههای خارجی نیز گزارشهایی درباره هزینهای که صرف ساخت این مقبره شده منتشر کردند. در سال ۱۳۶۹ همزمان با آغاز ساخت این حرم روزنامه نیویورکتایمز نوشت که برخی مقامات از برنامهریزی ساخت آرامگاه با هزینه ۲ میلیارد دلار برای مجموعهای که شامل آرامگاه، مراکز فرهنگی و زیارتی در حاشیه مقبره از جمله شهر آفتاب است، خبر داده اند. سال ۱۳۹۴ «دویچهوله» آلمان در گزارشی آرامگاه آیتالله خمینی (ره) را گرانترین مقبره جهان توصیف کرده بود. همان سال «مسیح مهاجری» در روزنامه جمهوریاسلامی نقدی برای تزیینات بیش از حد حرم که آن را از سادگی خارج کرده است، منتشر کرد.
معمار بخش اصلی مقبره پرویز مؤیدعهد نام دارد که تحصیلکرده دانشگاههای بوزار و سوربن فرانسه و دارنده نشان دکتری معماری از دانشکده سلطنتی انگلستان بوده است. او طراح بناهایی چون مصلی تهران، محوطه نمایشگاه بینالمللی تهران، مدرسه سنلوئی، خاتمکاری تالار بزرگ ساختمان مجلس شورای ملی، نمای جنوبی ساختمان حج و زیارت بوده و مرمت و بازسازی تزیینات کاخ گلستان را نیز در کارنامه خود دارد.
حرم امام خمینی (ره) که یکی از محکمترین سازهها با مقاومت در برابر ۱۰ ریشتر زلزله است، در مساحتی حدود ۶۰۰ هزار متر مربع و مسقف ساخته شده است. اسکلتهای فولادی گنبد آن ۳۴۰ تن وزن دارد و ارتفاع گنبد طلایی آن به ۶۸ متر برابر با سال فوت امام (۱۳۶۸ خورشیدی) می رسد. چهار مناره اطراف آرامگاه از فونداسیون، ۹۱ متر ارتفاع دارند که با طول عمر امام خمینی (ع) برابری می کند. ارتفاع ستونهای داخلی آرامگاه به ۴۲ متر میرسد که برابر با سال شروع نهضت آیتالله خمینی (ره) و انقلاب اسلامی است.
حرم امام خمینی (ره) که مدت زیادی نیست برای برخی گردشگران خارجی به عنوان جاذبه اصلی هنگام گذر از تهران تعریف شده، برای ایرانیها سالهای زیادی است که یک مقصد زیارتی به شمار میآید؛ به ویژه در سالگرد ارتحال ایشان که جمعیت زیادی از شهرهای مختلف در این مراسم حضور مییابند و از محوطه آن برای استراحت و حتی شبمانی استفاده میکنند. برای همین تجهیزاتی هرچند محدود در حاشیه این مجموعه ایجاد شده که در نوروز و تابستان نیز آن را به یکی از اصلیترین پایگاههای استراحت و توقف مسافران در خروجی تهران تبدیل کرده است.
#اخبار روز گردشگری را در کارناوال دنبال کنید.
1 دیدگاه

اونهایی که فکر میکنم خمینی اگر زنده بود اقتصاد ایران فرق میکرد یا دارن خودشون روفریب میدن یا دارن مردم را فریب میدهند . اگر خمینی زنده بود اقتصاد همین بود که هست تنها فرق جامعه فشار مذهبی بیشتر بود مثل دورانی که بابت یک دستگاه ویدیو هشتاد ضربه شلاق یا قدقن بودن روپوش رنگی برای خانمها و یا ممنوعیت هرنوع موسیقی شاد در تلویزیون یا ممنوعیت لباس رنگی یا آستین کوتاه برای مردان ممنوع و کروات هم که نجس و جرم خوردن ماهی خاویار ازون برون حکم شلاق ووووو بود

ما تو اون زمان نوجوان بودیم هم لباس شاد پوشیدیم هم عروسی رفتم هم موسیقی شاد گوش دادیم هم ارزونی بود شما این حرف ها رو از کجا اوردی نمیدونم
14 خرداد 1402
09 بهمن 1401