جالب ترین فرهنگ های دنیا | مرگ تدریجی قبایل کهن

پیشرفت سرسام آور تکنولوژی در دنیا غیر قابل انکار نیست، محققین و دانشمندان همه روزه در تلاش هستند برای آسان تر کردن زندگی بشر وسایل و ابزارالات نوینی بسازند و همواره به پاس خدماتشان مورد تشویق هم قرار می گیرند. اما در میان شلوغی و غرق شدن در فناوری آسیب هایی هم به بنیان های اصلی زندگی روی کره ی زمین وارد می شود.

یکی از مهم ترین آسیب هایی که به وضوح آن را مشاهده می کنیم از بین رفتن فرهنگ و آداب خاص مردمان بسیاری از نواحی دنیاست؛ امروز قبایل بسیاری در حال نابودی هستند و شاید در آینده اثری از آداب و رسوم و فرهنگ آن ها باقی نماند.

در گوشه گوشه ی جهان قبایل و گروه هایی وجود دارند که دارای فرهنگی غنی و فوق العاده می باشند اما به دلیل پیشرفت تکنولوژی و یکپارچگی جامعه ی جهانی رو به نابودی هستند، اتفاقی ناگوار و غم انگیز. مردمان این قبیله ها اغلب به دلیل روش زندگی و اعتقاداتشان مورد تمسخر قرار می گیرند و دیگر اصراری برای حفظ آدابشان ندارند.

امروز با هم به معرفی چند مورد از این قبایل فوق العاده و منحصر به فرد می پردازیم که به احتمال زیاد تنها چند سال دیگر شاهد وجود آن ها هستیم. با معرفی آن ها در تلاشیم راهی برای نجاتشان بیندیشیم و اگر علاقمند بودید بتوانید هر چه زودتر و پیش از انقراض آن ها از این مردمان با تمدن و فرهنگ دیدن کنید.

در گذشته به صورت مفصل با بعضی از قبایل خاص دنیا آشنا شدیم که با کلیک روی لینک های زیر می توانید شما هم آن ها را بشناسید:

مردمان روستای کالاش | کافران سیاه پوش پاکستان

قبیله آفریقایی سورما و آرایش عجیب زنان برای زیبایی

سیاه پوستان سپید دل، قبیله ماسایی | Maasai Tribe

با کارناوال همراه بمانید تا با خاص ترین قبایل دنیا که در حال انقراض و فراموشی هستند بیشتر آشنا شویم.

1- کورووایی | The Korowai

در جنوب شرقی کشور اندونزی و شهر پاپوآ قبیله ای زندگی می کنند با نام کورووایی که به آن ها قبیله ی آدم خورها هم می گویند و ویژگی و آداب خاصی دارند که به برخی از جالب ترین هایشان می پردازیم.

آن ها در خانواده های 1 تا 8 نفره در خانه هایی که بر فراز درختان ساخته اند زندگی می کنند، البته در سال های اخیر خانه هایشان روی زمین هم دیده می شود که آن ها را با برگ های درخت ساگو می سازند، این درخت شاخ و برگ های طویلی دارد که طولشان به 6 تا 12 متر می رسد.

مردمان کورووایی برای جلوگیری از حمله ی حیوانات، برخورد نکردن با اجساد مردگان متحرک و به دام نیفتادن در چنگ جادوگرانِ جادوی سیاه خانه هایشان را روی درخت ها می سازند. بله همانطور که مشاهده می کنید آن ها به جادو و راه رفتن مرده ها در هنگام شب اعتقاد دارند.

ساخت خانه روی درختان از مهم ترین و شاخص ترین کارهای این قبیله است، آن ها حدود 1 سال برای ساختن سکونتگاهشان زمان صرف می کنند و تا زمانی که امنیت ساختار خانه اجازه دهد در آن زندگی می کنند، حتی گاهی دیده می شود که فردی در یک خانه متولد می شود و در همان خانه هم ازدواج کرده و می میرد.

کورووایی ها زیاد عمر نمی کنند و اغلب در میانسالی می میرند زیرا هیچ گونه دارو و درمانی در دسترس آن ها نیست. هم اکنون شمار آن ها 3000 تن برآورد می شود اما همین تعداد هم هنوز بر آداب و عقایدشان استوار هستند. مثلا خود را با برگ درختانی چون موز می پوشانند و از گوشت آهو و گراز شکاری به صورت بسیار وحشیانه ای تغذیه می نمایند.

در سال های اخیر مبلغان ادیان هندی بر این قبیله نفوذ کرده اند و سعی دارند آن ها را از زندگی بدوی نجات دهند و به همین خاطر محققین انسان شناسی که روی این قبیله تحقیق می کنند اعلام کرده اند که به احتمال زیاد تا نسل بعدی کورووایی ها دیگر اثری از فرهنگ و آداب آن ها باقی نخواهد بود.

2- سامبورو | The Samburu

سامبورو قبیله ای جالب در شمال کنیاست که در طی قرن ها تنها از دام پروری و پرسه زدن در صحراهای خشک و بی آب و علف امرار معاش می کردند. اما این روزها آن قدر خشکسالی امانشان را بریده که زندگی آن ها از همیشه سخت تر شده است. علاوه بر شرایط نامساعد آب و هوایی استعمارگران و افراد با نفوذ هم این قبیله را آزار داده و قصد بیرون راندن آن ها را از محل زندگیشان دارند.

این قبیله به دلیل شرایط سخت زندگی و آداب و عقایدشان مشهور شده اند. در این قبیله به دختران بهایی داده نمی شود و بسیاری از آن ها در سنین کودکی باردار می شوند، این در حالی است که باردار شدن دخترهای مجرد در میان سامبوروها ممنوع و گناهی بزرگ به حساب می آید و همین موضوع زندگی را بر دختران سخت و طاقت فرسا کرده است. کشتن نوزادان دختر در این قبیله نیز امری عادی است و اگر دختری زنده بماند باید تا زمان بلوغ صبر کرده و با یکی از اعضای قبیله ازدواج کند.

با این که گروه های مددکار در تلاش هستند که به اعضای این قبیله یاری رسانند اما مردم شناسان معتقدند که عمر قبیله سامبورو به پایان رسیده و تا چند سال دیگر اثری از آن ها باقی نخواهد ماند.

3- لوبا یا بالوبا | The Loba

مردمان این قبیله در نپال و هیمالیا (منطقه موستانگ) زندگی می کنند.، مردمان لوبا حدود 14 قرن با هیچ فردی از فرهنگی دیگر ارتباط نداشتند و به نوعی خلسه دچار بودند. این بسته بودن درب ها تا سال 1992 میلادی ادامه داشت و باعث شد آن ها به انسان هایی عجیب تبدیل شوند.

لوباها پیروی آیین بودا هستند و در روستاهایشان پر از نقاشی و سنگ نگاره های رنگارنگ و کهن است، آن ها در زندگی از هیچ گونه تکنولوژی و فناوری مدرنی استفاده نمی کنند و کاملا مانند انسان های سده های گذشته باقی مانده اند.

اما در سال های اخیر به دلیل علاقه ی مردمان این قبایل دور افتاده به آموزش، فرهنگ آن ها در حال تغییر می باشد و همچنین ناآرامی های سیاسی نیز بر تغییر زندگی لوباها تاثیر داشته و آن ها آرام آرام رو به زوال و مدرنیزه شدن می روند.

4- سان | The San

قبایل سان با نام بوشمن‌ ها نیز شناخته می شوند. آن ها در جنوب قاره ی آفریقا هستند و آداب و فرهنگ مخصوص به خود را دارند. لقب اصلی آن ها قبیله ی شکارچی است زیرا همه ی وعده های غذایی خود را با جمع آوری خوراکی از گوشه و کنار و زمین های مختلف و از راه جستجو به دست می آورند و مواد تشکیل دهنده غذاهایشان اغلب میوه و سبزی است.

علاوه بر سبزیجات و میوه آن ها از انواع حشرات، تخم پرندگان و... نیز در غذاهایشان استفاده می کنند. آن ها برای پیدا کردن غذا مسافت های بسیار طولانی طی می کنند و با دنبال کردن رد پای حشرات و خزندگان در پی یافتن آن ها هستند.

علاوه بر سختی سَبک زندگی سان ها، فراموش نکنید که آن ها وسیله ای هم برای شکار ندارند و اغلب با تیر و کمان به شکار می پردازند اما با افزایش تعداد افراد قبایل سان، نبود غذا و دشواری زندگی به احتمال زیاد تا چند سال آینده منقرض خواهند شد.

5- آوا | The Awa

آواها عشایری هستند که در آمازون و طی قرون متمادی در همین جنگل های مرطوب و بارانی زندگی کرده اند. مردمان این قبیله از میوه ی درختان، شیر میمون ها و شکار تغذیه می نماید. زندگی آن ها روند معمول خود را داشت تا این که زمین شناسان در قلمرو زندگی آن ها بزرگترین معدن سنگ آهن دنیا را کشف کردند به همین دلیل مردمان آوا مورد آزار و اذیت زیادی قرار گرفتند و حتی بسیاری از آن ها در نبرد با مهاجمان کشته شدند.

تعداد مردمان آوا در حال حاضر کمتر از  10000 تن است و متاسفانه با تلاش سازمان های حمایت از بقای فرهنگ های بین الملل باز هم سالانه از شمار این قبایل کاسته می شود.

6- قبیله کوکوپا | The Cocopah

قبیله ی کوکوپا بیش از 500 سال است که در منطقه ی دلتای جنوبی رودخانه ی کلرادو رندگی می کنند. آن ها همگی به زبان خاص خودشان صحبت می نمایند و هیچ خطی برای نوشتن ندارند. زندگی این قبیله با کشاورزی و ماهیگیری می گذرد اما در سال های اخیر به دلیل کم آب شدن رود و خشک شدن بسیاری از مناطق مناسب برای کشاورزی وضعیت مناسبی ندارند. علاوه بر این مشکلات سیلاب های نابهنگام نیز آسیب های زیادی به آن ها وارد می آورد.

از سال 1993 میلادی دولت مکزیک در تلاش است که آب مناسبی برای این دلتای زیبا فراهم نمایند اما متاسفانه در این راستا زیاد موفق عمل نکرده و تا کنون بسیاری از اعضای این قبیله دیار خود را ترک کرده و به سمت شهرها رفته اند.

یکی از اعضای این قبیله گفت:

وقتی درباره ی قبیله ی ما صحبت می شود طوری رفتار می کنند که انگار مرده ایم و بزرگان ما از بین رفته اند، در صورتی که ما هنوز زنده ایم و نفس می کشیم.

7- مورسای یا سورما | The Mursi

سورماها به صورت گروه های کوچک و در روستاهای مناطق دور افتاده اتیوپی زندگی می کنند. هر خانواده متشکل از یک بانو، یک مرد و چندین فرزند است. در خانواده های سورمایی بر اساس سن افراد به آن ها نقش های خاصی داده می شود؛ مثلا مردان و پسران جوان نقش رزمنده و جنگجو را دارند اما همین جنگجوها تا پیش از رسیدن به سن ۸ سالگی باید از دام ها مراقبت کنند.

مردان جوان حدودا باید ۲۰ تا ۳۰ سال نقش جنگجو را بر عهده داشته باشند و هر سختی و مشکلی را تحمل نمایند حتی گاهی آن ها را شلاق می زنند تا قوی تر شوند و مجبورشان می کنند تا گرسنگی های طاقت فرسایی را پشت سر گذارند. اما پس از ۲۰ الی ۳۰ سال خدمت کردن به عنوان جنگجو دیگر بزرگسال به حساب می آیند.

دهکده و روستاها با مشورت جمعی از مردان بزرگ اداره می شوند و این مجالس شور و مشورت را یک فرد کهنسال و پر تجربه تر اداره می کند که به آن اصطلاحا کومورو (Komoru) می گویند. زنان هم حقی برای اظهار نظر درباره ی اوضاع حاکم بر روستا و یا هیچ زمینه ی دیگری را ندارند.

مردان قبایل با دامداری، کشاورزی و جنگ و غارت نیازهای خانواده را تامین می کنند و زنان و دختران هم تنها نقش بزرگ کردن فرزندان و همسرداری را بر عهده دارند. در واقع چرخ اقتصاد سورماها را کشاورزی می چرخاند. آن ها محصولاتی همچون کلم، لوبیا، سیب زمینی، تنباکو و قهوه می کارند و به علت حاصلخیز بودن خاک می توانند محصولات خوبی به دست آورند اما در دهه های اخیر اتیوپی با مشکل کم آبی و خشک سالی دست و پنجه نرم می کند که همین نکته باعث خدشه دار شدن کشاورزی در این کشور شده، بسیاری از رودخانه ها و سدهای این کشور خشک و بی آب هستند و این موضوع زندگی بسیاری از آفریقایی ها را با مشکلات زیادی رو به رو کرده، مردمان سورما هم از دیگران مستثنی نیستند و با مشکل گرسنگی و سو تغذیه رو به رو هستند.

اگر علاقمند هستید بیشتر با این قبیله آشنا شوید روی لینک زیر کلیک نمایید:

قبیله آفریقایی سورما | آرایش عجیب زنان برای زیبایی

8- ساتن | The Tsaatan

مردمان ساتن در کوه های بسیار سرد تایگا در مغولستان زندگی می کنند، برای هزاران سال است که در دل طبیعت وحشی و بکر با پرورش و دامداری گوزن های شمالی، زندگی را می گذرانند و به بقای خود ادامه می دهند. خانه هایشان را بر پشت گوزن ها می گذارند، سختی و خطر بیراهه را به جان می خرند و به دنبال بهترین مراتع هر فصل دو بار کوچ می کنند.

زندگی قبیله ساتن وابستگی شدیدی به گوزن دارد زیرا آن ها از پوست این حیوان لباس درست می کنند و از گوشت گوزن غذا می پزند و حتی از این حیوان برای حمل بار هم استفاه می کنند. این مردمان بی آزار از معروف ترین قبیله های عشایر مغولستان هستند که فرهنگی به درازای  3000 سال دارند.

9- لاداخیس | The Ladakhis

این قبیله آرمانی ترین قوم روی زمین هستند به این معنا که آن ها هیچ پولی ندارند اما با صداقت، عشق و امید همیشه به هم کمک می کنند. دزدی، دروغ، تجاوز و این پدیده های زشت تقریبا بین آن ها ناشناخته است.

لاداخ یا لاداخیس یا لَداخ ها قرن ها هست که وجود دارند اما از زمانی که آوازه ی مدرنیزه شدن میان آن ها پیچیده کم کم در حال دور شدن از فرهنگ و آداب گذشتگانشان هستند. آن ها هم اکنون در ایالات شمالی هند و کشمیر و هیمالیا ساکن هستند و متاسفانه سالانه از شمار آن ها کاشته می شود.

لداخ نام منطقه ای در جمهوری هند است که از نظر آن و هوا و شرایط اقلیمی وضعیت خوبی ندارد، هنگام تابستان مانند بیابانی بی آب و علف می شود و در زمان زمستان کاملا یخ زد؛ و از نظر ظاهری مثل تکه ای از کره ی ماه است.

اقتصاد لاداخیس ها بر پایه ی دام داری و کشاورزی است و با بدتر شدن شرایط زندگی آرام آرام در حال از بین رفتن هستند. لاداخیس ها کاملا جدا از دیگر مردامان هند زندگی می کردند تا این که در سال 1962 میلادی جاده ای برای اتصال آن ها به شهرها ساخته شد و از همان زمان روند تغییر رفتارشان سرعت گرفت.

لاداخیس ها به این که بسیار فقیر هستند اما هنوز با لباس های خاص خودشان و با مهربانی در کنار هم با نهایت صلح و دوستی زندگی می کنند. امیدواریم برای وضعیت آن ها تدبیری اندیشیده شود تا مجبور نشوند برای کسب روزی به شهرها مهاجرت کنند. این روزها مبالغان دینی مختلفی به مکان زندگی این قوم می روند و سعی دارند آنها به سوی دین و آیین خود بیاورند و همین موضوع نیز باعث شده که آن ها آرام آرام در حال تغییر باشند.

10- هوارانی | The Huaorani

هوارانی ها در اکوادر و جنگل های آمازون زندگی می کنند. به دلیل ذخایر نفت و انرژی های فسیلی که در مناطق زندگی این قبیله یافت شده این روزها دولت اکوادور و هوارانی ها در حال درگیری با یکدیگر هستند. متاسفانه از پول نفت این ناحیه هیچ کمکی به قبیله ی هوارانی نشده و آن ها مجبور شده اند با نیزه هایشان در برابر ماموران دولتی قد علم کرده و از حقوق خود دفاع کنند اما دولت اکوادور با بی رحمی آن ها را می کشد و نابود می کند.

یکی از نمایندگان هوارانی می گویذ:

هربار که ماموران استخراج نفت می آیند درگیری های شدید رخ می دهد و حتی بین خانواده های مختلف هم دعوا می شود چون بعضی از اعضای خانواده ها می توانند در این گیر و دار کاری برای خود دست و پا کنند و بعضی دیگر نمی توانند و همین موضوع بین ما اختلاف می اندازد. دولت می خواهد به درآمد برسد اما اصلا به ما و سرزمینمان احترام نمی گذارد و به جای پرداخت حقوقمان ما را می کشد و از بین می برد.

شمار افراد این قبیله ماهانه در حال کم شدن است و هوارانی ها به زودی کاملا از روی زمین محو می شوند.

سخن آخر

چقد درباره ی قبایل ناشناخته و کمتر شناخته شده ی دنیا می دانید؟

آیا تا به حال قبیله یا قومی را دیده اید که در حال نابودی باشند؟

نظرات، تجربیات و دیدگاه هایتان را با ما در میان گذارید.