جزیره ی پریان در اسکاتلند

امروز کارناوال به اسکاتلند می رود، به جزیره ی " دی آیل آف اسکای " ( The Isle of Skye ) که بیش از تنها، یک جزیره ی زیباست.

به دور از بزرگ نمایی برایت می گویم، آماده باش تا با ما، به سرزمین افسانه ها بیایی،

جایی که خود پریان را نه، ولی جادوی سرانگشتانشان را بر طبیعت می بینی، 

و صدای آوازشان را، در لا به لای باد می شنوی و باورت می شود که اینجا سرزمین پریان است ...

ببین تا باورت شود اینجا، سرزمین پریان است ...

 طبیعت سحرآمیز این جزیره ...

در ادامه برایتان قصه ها از طبیعت این جزیره خواهم گفت،

سراپا گوش می شویم و چشم، تا جادوی این سرزمین غرقمان کند در رویاهای کودکی ...

 

پیرمرد غول پیکر ( The Storr )

تپه های سنگی کوچک و بزرگ این منطقه را می توانی در طلوع و غروب به نظاره بنشینی و هر لحظه آن ها را از نو کشف کنی.

گویا پریان برایت در آسمان رقصیده، دامنشان ابر ها را جابه جا می کند و بازی نور بر سنگ و صخره تو را فریب دهد؛ تا هر لحظه این تپه ها را، برایت به شکلی در آورد.
آن قدر با شکوه است این مناظر که ناگاه، نگاهت پر از احترام می شود.
کوه، دشت، رودخانه و آبشارهای این جزیره، به چشمت زنان و مردانی می آیند که می توانی آنان را به نام صدا زنی، احوالشان را جویا شده، گذر زمان را بر تن و جانشان بینی و بگذاری ناخواسته حالت را خوب کنند.

محلی ها افسانه ای دارند که می گوید پیرمردی غول پیکر در این کوه ها زندگی می کرده است، بعد از مرگش پریان سوگوار شدند و او را به خاک سپردند.
دستش اما از خاک بیرون ماند، همان صخره ای که می بینی، چهار انگشت از دستان همان پیرمرد است.

طبیعت گردان بسیاری به این منطقه می آیند.
عده ای خود را به انگشتان پیرمرد می رسانند و عده ای نیز از دور به بلندای تپه ها خیره می مانند.

" اینان می دانند که گاه نباید رسید و باید از دور به نظاره ی زیبایی نشست.

 اینان گواه جمله من می شوند که گاهی نرسیدن هم زیباست. چه بسا از نزدیک نتوانی عظمتش را ببینی ... "

پایان دنیا ( Kilt Rock )

بر این بلندی تنها باید شنید، منظره زیباست می دانم، اما تو فقط گوش کن ...

به آوازی که سنگ و اقیانوس، آبشار و باد برای آسمان می خوانند.

صخره های قد علم کرده، رو به اقیانوس آرام، آن قدر ناگهانی اینجا متوقف شده اند که گویی درست در همین نقطه، دنیا پایان یافته و آن ها نیز کاری جز به تماشای این منظره نشستن تا به پایان هستی نداشته اند.

تو نیز دقایقی را کنار صخره ها بنشین، سکون و سکوتش را تجربه کن و گوش بسپار به سمفونی طبیعت که امروز برای تو می نوازد.

پناهگاه مخفی پریان ( Faerie Glen )

این تپه های سرسبز و افسانه ای، به مانند گنجی ارزشمند از دیده ها پنهان اند و تمامی آنانی که به جزیره می آیند نمی توانند پیدایش کنند.

می گویند به خاطر دور بودن منطقه از جاده ی اصلی، نبودن علایم صحیح و مشکل بودن دسترسی ست.

اما از من اگر بشنوید، کار، کار پریان است و نمی گذارند تا دلی سیاه پای بر تن سبز این تپه ها بگذارد!

شاید کودکانی که به این مکان می آیند، داستان هایی را که در عالم کودکی باور کرده اند در بزرگسالی نیز فراموش نکنند، زیرا به چشم، سرزمین افسانه ها را دیده، در دل آن قدم زده و جادویش را حس کرده اند.

چشم جزیره ( Cuillin )

این کوه، بسان چشمی محافظ بر بلند ترین نقطه ی جزیره و در ارتفاع 992 متری قرار گرفته.

طبیعت گردانی که به این جزیره می آیند، کوهپیمایی و کمپینگ در این کوهستان را از دست نمی دهد.

خوابیدن بر بلندای جزیره، زیر آسمان پر ستاره و گوش دادن به صدای لالایی پریان، فقط و فقط در این نقطه از جهان ممکن است.

دره ی مهجور ( Glen Brittle )

دره ای بزرگ در جنوب جزیره، که رودخانه ای فیروزه ای میهمان بازوانش است.

این دره، رودی که از کوهستان " Cuillin " سرچشمه گرفته را، از جنوب تا شمال جزیره، بر روی دست می برد.

هرچند که آن را سخت در آغوش کشیده اما، به دریا که می رسند، دل می کند، به امواج دریا می سپاردش.

دره و رود، پای ساحل دریا، از هم دل می کنند ...

اما عشق بازی این دو تا به ابد ادامه خواهد داشت. رسیدن و گذشتن هر روز اینجا شروع می شود و پایان می گیرد.
رسیدنی که ماندن ندارد و رفتنی که بی بازگشت نیست.
دره و رود دیگر رسوای جزیره شده اند و انگشت نمای پیرمرد غول پیکر.

حوضچه های پریان ( fairy pools )

به میان دره که می روی، تازه حال بی تاب رود و دل دره را که سنگ شده می فهمی.

گیاهان مینیاتوری که اطراف آبشار و حوضچه ها روییده را، گویی دره در نهایت دقت انتخاب کرده است برای آرایش گیسوان فیروزه ای رود، که از لا به لای  انگشتانش عبور کرده.
برای مردمانی که به جزیره می آیند، جذاب ترین قسمت جزیره، حوضچه های پریان است.
در نگاه اول مات زیبایی آن شده و نمی خواهند حتی قدمی به این منظره نزدیک شوند.
گویی نقاشی رنگ روغن است، کشیده شده به دست خداوند که هنوز خیس از رنگ است و آن ها جرات دست کشیدن بر آن را ندارند. مبادا ذره ای از این زیبایی مخدوش شود.
اما سنگ های رنگی کف رودخانه، نور خورشید که بر آب افتاده و چشم را می زند، تاب و تحمل از همگان می برد و دل به حوضچه پریان می رنند.
پای بر آب که می زنی باورت می شود که اینجا پریان تن شسته اند، سنگ ها از زیر آب می درخشند و جلبک های سبز، آب را رنگی کرده اند.

تن بر آب بزن تا جادوی این رود، روح و روانت را شفا داده و جسمت را جوان کند.

صخره ای رو به نجات ( Neist Point )

از پیچ جاده ها که میگذری، بر بلندای صخره ای عظیم میرسی، که گویی به آسمان می رود.

اما مقصد دریاست نه آسمان، ‌سرازیری را به سمت غربی ترین نقطه جزیره و فانوس دریایی با شکوه ادامه می دهیم.
این فانوس از 1909 تا به امروز طوفان ها به چشم دیده ست و بر خود بالیده، که نور امیدی گشته برای کشتی های گرفتار در تلاطم دریا.
امواج سهمگینی که بر تن صخره ی " Neist " می کوبد، نهنگ ها و دلفین هایی که در میان آب می بینی، راهی جز این برایت نگذاشته اند که باور کنی اینجا جزیره رویاهاست، مانند یک خواب دم صبح که با لبخندی بر لب از آن بیدار می شوی و روزت را می سازد.
راستی ، روزت شاد ...

مسیر این بهشت بر نقشه و توصیه های قبل از سفر

 " The Isle of Skye " بزرگ ترین جزیره در ناحیه ی شمال شرقی اسکاتلند است.
برای رسیدن به این منطقه طبیعی ابتدا باید خود را به نزدیک ترین شهر به آن یعنی " Portree " برسانید.

از آن جا هم می توانید خودرویی کرایه کرده و یا با تورها یک یا چند روزه به دل این سرزمین جادویی قدم بگذارید.

فراموش نکنید که به اسکاتلند می آیید، حتی اگر تابستان هم باشد، هوا خنک است، معمولا باد شدیدی می وزد و نم باران هم دور از انتظار نیست.

بنابراین لباس مناسب به همراه داشته باشید.

آدرس : بریتانیا، اسکاتلند، شهر پورته، جزایر هیبرید، جزیره " دی آیل آف اسکای "

Address : The Isle of Skye, Inner Hebrides, Portree, Scotland, United Kingdom

سخن آخر

رام نشدنی هستیم، من و ماه ...

قلبم برایش آواز می خواند، به زبانی که فقط او می فهمد،

آرزو ها و ترس هایم را، در نیمه ی تاریکش محافظت می کند،

دور از چشم های قضاوت کننده،

آزاد هستیم، من و ماه ...