مخوف ترین دزدان دریایی زن

تاریخ مردسالار بوده است و همه ما بانوان این را می دانیم.
همیشه نام مردان در هر زمینه ای، از علم گرفته تا هنر، ورزش و یا حتی جنایت، بیشتر از نام زنان بر روی زبان بوده است!
این روزها اما، زنان در تمام عرصه ها حرفی برای گفتن و شیوه ای برای اثبات دارند.
نام زنان بسیاری در #تاریخ به عنوان اولین ها و بهترین ها آمده است اما، #دزد دریایی بودن کمی دور از ذهن به نظر می رسد.
طبیعی هم هست، برای طرز فکری که به جنسیت محدود باشد، همیشه دور از انتظاری وجود دارد.
امروز کارناوال، تاریخ را ورق زده است تا یکی از این غیر منتظره ها را برایتان شرح دهد.
داستان هایی از زنانی که روزگاری نامشان لرزه بر تن مردان می انداخته.
زنانی که مردان از آن ها اطاعت کرده و جانشان را در گرو تصمیمات او می گذاشتند.
زنانی که دزد دریایی بودند و ناخدای یک کشتی …
بنابرابن با ما همراه باشید در سفری دریایی به تاریخ …

 

۱) سادی بزه ( Sadie the Goat )

اسم اصلی او " سادی فرِل " بود و اوایل قرن نوزدهم میلادی، در رودخانه های بزرگ آمریکا، شهره خاص و عام بود.

او سال های اولیه زندگیش را، در خیابان های نیویورک کارتن خواب بوده و به خاطر تیکی که داشت و حرکت سرش به بالا و پایین، به او " سادی بزه " می گفتند.
همه چیز از آنجایی شروع شد که او یک گوشش را در دعوایی خیابانی از دست داد.
بنابراین تصمیم گرفت یک گروه از جوان های خلاف مثل خودش را دور هم جمع کرده و گروهی خلافکار را برای انتقام تشکیل بدهد.
این گروه بعدها تبدیل شدن به " دزد آب های رودخونه " شد.
آن ها در طول رودخونه ی هودسون سفر کمین کرده و قایق ها و خانه های روستایی ها را غارت می کردند.
سادی بعدها با ثروتی که جمع کرده بود به شهر برگشت و خودش را بازنشسته کرد.

۲) ملکه تئوتای ایلیریا ( Queen Teuta of Illyria )

از اولین دزدهای دریایی زن است که در قرن سوم پیش از میلاد مسیح به دنیا آمده بود.
" تئوتا " که حکمران قبیله ی " آدریائی" بود، شهرتش را از حمله به کشتی های رومی و یونانی به دست آورد است.
رومی ها سفیران صلحی را به پیش تئوتا فرستادند تا این بساط برچیده شود، اما تئوتا یکی از این سفیرها را در حین ملاقات کشت و باعث شد جنگی بین آنان و رومی ها سر بگیرد.
این جنگ که دو سال به طول کشید، در نهایت با شکست تئوتا همراه بود.
اون اجازه یافت باز هم بر قلمرو اش حکمرانی کند، اما دیگر حق نداشت تا پاش را در کشتی بگذارد.

۳) گریس اومالی ( Grace O’Malley )

" گریس " در یک خانواده ی دزد دریایی در ایرلند به دنیا آمد.

او در دهه ی ۱۵۶۰ وارث کسب و کار خانواده شد و ساحل های #ایرلند رو مورد تاخت و تاز قرار داد.
او تبدیل به یک دردسر واقعی برای #کشتی های بریتانیایی و ایرلندی به حساب می آمد تا اینکه در سال ۱۵۷۴، توسط نیروهای بریتانیایی دستگیر شد.
گریس حدود ۱۸ ماه زندانی شد، اما بعد از آزادی دوباره کارش را از سر گرفت!
بعد از مدتی باز هم دستگیر شد، اما اینبار ملکه الیزابت اول، با فرستادن یک درخواست عفو مستقیم، او را آزاد کرد.
او در سال ۱۶۰۳ از دنیا رفت.

۴) ژاکوت دلاهِی ( Jacquotte Delahaye )

" ژاکوت " در هائیتی به دنیا آمد، در قرن هفدهم، دزد دریایی به نامی بود.

پس از مرگ مادرش، هنگام به دنیا آوردن برادر فلجشریال او برای برای نگهداری از برادرش و سر ناچاری دزد دریای شد.
او سال ها با شمایل و هویت مردانه کار می کرد.
حتی یک بار مرگ خودش رو ظاهرسازی کرد تا از دست دولت فرار کند.
و دست آخر، در حال دفاع از جزیره ای که آن را تصرف کرده بود، جانش را از دست داد.

۵) ریِچل وال ( Rachel Wall )

" ریچل "، اولین زن دزد دریایی در آمریکا بود.

او در سال ۱۷۶۰ و با نام ریچل اشمیت متولد شد.
پس از ازدواج با جورج، آن ها با چند تن از دوستان خود، کار " دزدی دریایی بودن " را شروع کردند.
بعد از اینکه شوهر و دار و دسته اش، در یک حادثه ی دریایی کشته شدند، ریچل به بوستون بازگشت و به عنوان یک خدمتکار مشغول به کار شد؛ اما هنوز دزدی را ادامه می داد.
تا اینکه در سال ۱۷۸۹ حین ارتکاب جرم، دستگیر و به اعدام محکوم شد.
ریچل آخرین زنی بود که در ایالت #ماساچوست اعدام شد.

۶) سعیده الحورا ( Sayyida al-Hurra )

او ملکه ای دزد و متحد دزد دریایی بدنام ترکی " بارباروسا "، حکمران یکی از شهرهای مراکش بود.

در واقع، " سعیده الحورا " اسم مستعاری داست که او، از یک داستان برای خودش انتخاب کرده بوده و نام اصلی اش را کسی نفهمید.
او از سال ۱۵۱۵ تا ۱۵۴۲ حکمرانی کرد و کل ساحل های غربی #دریای مدیترانه را تحت اختیار خودش داشت.
سعیده با قصد انتفام گرفتن از حکمرانان مسیحی ، دزد دریای شد.
او سال ها بعد، با پادشاه مراکش ازدواج کرد، اما ناپسری اش کم کم قدرت را از دست او درآورد. متاسفانه بقیه ی سرگذشت سعیده الحورا در تاریخ نامعلوم است وکسی از عاقبت او حتی داستانی نشنیده است.

۷) ژان دِ کلیسون ( Jeanne de Clisson )

او که با نام " شیر بریتنی" هم معروف است، همسر" اولیور دِ کلیسون سوم " و مادر پنج فرزند بود.

او برای انتقام جویی از " شاه فیلیپ هشتم " فرانسه، به یک دزد دریایی بدل شد، چرا؟ به این علت که شاه فیلیپ، شوهرش را به خیانت متهم و به اعدام محکوم کرد.
او تمام دارایی اش را فروخت تا سه کشتی جنگی بخرد.
او و دار و دسته اش ، کانال انگلیس را به خون کشیدند، کشتی های فرانسوی را تصرف کردند و اکثر سرنشینان را به قتل رساندند.
او در سال ۱۳۵۶ بازنشسته شد و سال ها بعد با " سر والتر بنتلی " انگلیسی ازدواج کرد.

۸) مری رید ( Mary Read )

" مری " که پدرش یک کاپیتان بود، سال های اولیه ی زندگی اش را با نفرت از برادرخوانده اش " مارک " گذراند.
او به این معروف بود که می تواند خودش را جای یه مرد جا بزند.
بنابراین در جوانی به ارتش بریتانیا پیوست و آنجا عاشق یه سرباز فنلاندی شد.
وقتی معشوقه اش مرد، در کسوت یک ملوان به کارائیب سفر کرد، اما آنجا توسط دزدان دریایی اسیر شد.
تا اینکه روزی خودش نیز یکی از آن ها شد، یک دزد دریایی مخوف.
مری همکاری طولانی و تنگاتنگی با یک دزد دریایی زن دیگر به نام " آن بونی " داشت.
او بارها دستگیر شد و فرار کرد، آخر سر هم بر اثر تب در یکی از #زندان ها درگذشت.

۹) آن بونی ( Anne Bonny )

نام " آن بونی " ، در تاریخ دزدان دریایی فراموش نمی شود.

او که دختر یک وکیل ایرلندی بود، با جیمز بونی ازدواج کرد.
شوهرش یک دزد دریایی خورده پا بود، آن دو بعد ها، به باهاماس نقل مکان کردند، تا اینکه او عاشق " جک راخام" دزد دریایی معروف شد و همسرش را ترک کرد.
او با جک ازدواج کرد و جزو دار و دست اش شد.
در سال ۱۷۲۰ ، جک راخام و گروهش توسط نیروهای انگلیسی دستگیر و اعدام شدند، اما " آن بونی " و " مری رید " به دلیل بارداری از مجازات اعدام معاف شدند.
از باقی سرنوشت آن بونی، اطلاعات بیشتری در دست نیست.

 

۱۰) چینگ شیه ( Ching Shih )

" چینگ شیه " که یکی از مخوف ترین نام ها در تاریخ دزدان دریایی است، اوایل قرن نوزدهم در آب های چین فعالیت می کرد.
او ابتدا یک فاحشه بود که در سال ۱۸۰۱ توسط دزدان دریایی اسیر شده و بعدها با رئیس کشنی “‌ ژنگ یی “‌ ازدواج کرد.
بعد از مرگ شوهرش، او فرماندهی کشتی را به عهده گرفته و به کشتی چینی ها و انگلیسی ها حمله می کرد.
او توانست کشتی های بیشتری به فرماندهی خودش دربیاورد و گروهش رو گسترش بدهد.
در آخر، در سال ۱۸۱۰ یک تفاهم نامه با دولت چین امضا کرد و خودش را از دزدی دریایی بازنشست کرد.

 

سخن آخر

هرچند که دست این زنان به خون آلوده شده بود و یا مردان بسیاری از آنان هراس داشتند اما در نهایت آن ها ” زن ” بودند.
در سرگذشت ها خواندیم که در پی انتقام از زخمی که خورده بودند، به خون خواهی همسر، برای حمایت از خانواده و … رو به این عمل آوردند و از نگاه من، سرچشمه تمام این ها وجود زنانه آنان بوده است.
دوستان کارناوالی، بی نهایت خوشحال می شویم اگر نظرات خودتان را در این باره این مطلب با دیگران به اشتراک بگذارید، ممنون از همراهی شما عزیزان .