بهترین و معروف ترین غذاهای رشت | شهر خلاق غذا در یونسکو

من پوندم چطوری باقلی خام میخورن به عنوان چاشنی. غذای اصلی بیشترشان کدو سیر باقلی بادمجون و ماهی شور و مرغه

برو تبریز عذا بخور بعد میفهمی غذا یعنی چی. اومدیم یکی از شهرهای گیلان دیدیم چی درست میکنن شاید غذای محلی خودشان براشان لدید باشه اما عذاهایی که همه جا مرسومه زیاد تعریف نداشت خصوصا مرغ

واژه فسنجان از زبانهای هم خانواده پارسی یعنی گیلکی و یا تالشی گرفته شده است. ازآنجایی‌که در گذشته در سرزمین گیلان که خورش فسنجان متعلق به آنجاست و از غذاهای بومی و اصیل آن به‌شمار می رود زنان در فرآیند تولید فسنجان مغز [[گردو]] و گاه ناردانه‌ها یا سبزیها را با سنگهای مخصوص درظرفهای تخت چوبی بنام نمکیار می‌سابیدند، در زبان گیلکی(فسنجان= فسن Fosen + ج + آن) اطلاق جزء نخست واژهٔ فسنجان مأخوذ از فعل «فسن» (Fosen) به‌معنای سابیدن (گردو) با سنگ می باشد؛ نیز وجود نوعی خورش از خانوادهٔ فسنجان به نام «سنگه‌خورش» در [[گیلان]] این نظر را تقویت می‌کند.در گیلکی جزء نخست واژهٔ فسنجان یعنی «فسن Fosen» یا «فوسن Fousen» به‌معنای مالیدن و سابیدن(گردو) با سنگ میباشد + ج (حرف ربط) + آن به معنی خورشت (گردوی) سابیده شده با سنگ. در زبان تالشی هم ووز یا ویز به معنای گردو است و «اینجَن» از مصدر «اینجندِن» به معنی خرد کردن و ساییدن است باحتمال واژه ووزاینجن یا ویزاینجن بعلت سختی تلفظ در مناطق مرکزی تر ایران به شکل فسنجون و فسنجان درآمده است.