جشن اتریشی ها روی قله دماوند

در تاریخچه نخستین صعودهایی که به قله دماوند انجام شده آمده است که «ابودلف» (Abu Dolaf)  جغرافی دان عرب نخستین شخصی بوده که تلاش کرده دماوند را فتح کند. وی در حدود هزار سال پیش در سال 341 ه.ق (331 ه.ش) موفق شد بخشی از دماوند را زیر پا بگذارد. در سفرنامه «ناصرخسرو» هم چنین آمده است که "گویند بر سر دماوند چاهی است که نوشادر و کبریت (گوگرد) از آن گیرند."

در فاصله سالهای ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۸ میلادی (1117 تا 1176 ه.ش) اروپایی ها  سعی کردند تا به بلندای دماوند برسند. «الیوی» استاد علوم طبیعی و اهل فرانسه از دولت این کشور ماموریت گرفت تا به دماوند صعود کند. او به ایران آمد و در سال ۱۷۹۸ تنها توانست از یک سوم این کوه بالا برود. 

بالاخره در سال 1837 میلادی (1215 ه.ش) نخستین صعود مستند و موفق به کوه دماوند به نام «تیلور تامسون» دیپلمات و کاردار دولت انگلیس ثبت شد. گفته می شود که ایرانی ها نیز در این راه به وی کمک بسیاری کردند. او اولین نفری بود که بر روی قله دماوند شب نشینی انجام داد. نخستین گروه ایرانی ها هم در سال 1857 میلادی (1235 ه.ش) با رهبری سرهنگ «محمد صادق‌خان قاجار» توانستند به بالای این قله برسند. آنها ارتفاع دماوند را ۶۶۱۳ ذرع تخمین زدند. اولین گروهی هم که یک شب را بر روی قله دماوند به صبح رساند گروه «کربلایی اسدالله» در بیش از ۱۳۰ سال پیش است. 

 «ژاک دو مورگان» باستان شناس و محقق فرانسوی هم نخستین شخصی ست که در زمستان به دماوند صعود کرد. او با هدف فعالیت های باستان شناسی از سوی دولت فرانسه به ایران سفر کرده بود و در زمستان سال ۱۸۸۹ موفق شد تا ارتفاع ۵۳۰۰ متری این قله مشهور را زیر پا بگذارد. تلاش دو مورگان و ارتفاع صعود وی در زمستان در تاریخ کوه نوردی ایران اهمیت زیادی دارد.

ورود به صفحه خبر سرمایه گذاری اتریشی ها در ایران