تجربه‌ راه رفتن روی آب | اسکله شناور ایتالیا

بی گمان راه رفتن بر روی آب برای هر موجودی لذت بخش است، خصوصا اگر فردی باشی هنرمند و مملو از رویاهای خیال انگیز

و اینک تحقق رویایی 46 ساله از زوجی هنرمند است که در برابر چشمان شما به تصویر کشیده شده

فرش کردن دریاچه و مسیر دو جزیره با پیاده رویی خیال انگیز و نارنجی ..

رویایی تحقق یافته ولی با عمری کوتاه.

اگر می‌خواهید شما هم در پیاده روی بر روی آب و این مسیر شناور سهیم شوید،

پیش از پایان یافتن زمان موعود با کارناوال همراه شوید. 

اسکله شناور | The Floating Piers

با شروع این هفته و تنها تا 16 روز آینده، بازدیدگنندگان دریاچه ایسئو هم اکنون می توانند روی دریاچه راه بروند.

مهندسی قابل توجهی نیاز است تا امکان پیاده روی همزمان 64000 نفر بر روی آب فراهم باشد و این دقیقا تکنیک و هنری چالش برانگیزی‌ست که کریستو از پسش برآمده. اسکله شناور، کاری از کریستو و همسرش جین کلاد هنرمندان گرجی است که پس از 46 سال برنامه ریزی و 22 ماه ساخت به سرانجام رسیده است. این مسیر شناور روی دریاچه ایسئو قرار دارد که جزیره کوچک میان دریاچه را به دو شهر اطراف دریاچه مرتبط می‌کند. 

این اسکله شناور که کاملا بالای سطح آب قرار دارد، به گونه‌ای طراحی شده که همراه با موج‌ دریا تکان می‌خورد و این احساس را ایجاد می‌کند که گویی روی آب راه می‌روی.

بخش قابل توجه این اسکله نارنجی پوش، جذب توجه گردشگران برای پیاده روی بر روی آن است. پیش بینی می‌شود که روزانه حدود 40,000 بازدید کننده به شهر سولزانوپا بگذارند. به سبب حجم بالای بازدیدکنندگان و شرایط ناپایدار هوایی، در روز افتتاح اسکله دو نفر به شدت مجروح شدند و به همین دلیل محوطه را خالی کردند. 

دریاچه ایسئو قبل از ساخت اسکله شناور

 بیش‌تر از اسکله شناور

دریاچه ایسئو در 100 کیلومتری شرق #میلان و 200 کیلومتری غرب #ونیز قرار دارد و حال دویست هزار مکعب شناور با پوششی نارنجی رنگ بر روی این دریاچه در ایتالیا، اسکله‌ای بی نظیر و مثلثی شکلی را به وجود آورده اند. 

روی اسکله از 100,000 متر مربع پارچه زرد و نارنجی درخشان پوشیده شده است. این اسکله نارنجی رنگ مثلثی است و متشکل از دویست هزار مکعب شناور در کنار ساحل ایتالیاست. 

اگر بر بالای کوهستانی که دریاچه ایسئو را احاطه می‌کند بایستید منظره ای هوایی و چشمنواز از اسکله شناور نارنجی‌ با زوایا و پرسپکتیوی متفاوت خواهید دید. 

با وجود این اسکله شناور، برای نخستین بار بازدید کنندگان می‌توانند فاصله بین سولزانو و مونته ایسالو و جزیره سن پائولو را پیاده طی کنند. 

کریستو درباره این پروژه می گوید:

مانند تمام پروژه هایم دسترسی به اسکله کاملا رایگان است و اگر شرایط آب و هوایی اجازه دهد، در تمام 24 ساعت می‌توانید از اسکله نارنجی پوش استفاده کنید. 

اسکله هیچگونه بلیت، ورودی اختصاصی، رزرو و همین طور مالکی ندارد و کاملا در اختیار عموم است. 

اسکله شناور گستره‌ای از خیابان است و به شخص خاصی تعلق ندارد. 

اسکله شناور، نخستین پروژه در مقیاس بزرگ کریستو پس از مرگ همسرش است و کاملا بر اساس کارهای اصلی و هنری وی ساخته شده است.

 مسیر پیاده روی 

مسیری سه کیلومتری بر روی دریاچه ایسئو به صورت اسکله‌ای شناور طراحی شده است. عرض مسیر 16 متر، ارتفاع آن 35 سانتی متر است و لبه‌های آن به سمت پایین شیب است. رویه نارنجی رنگ اسکله تا 2.5 کیلومتر درون عابرپیاده شهرهای سولزانو و پسچیرا ماراگلیو ادامه پیدا می‌کند.

به سبب شناور بودن اسکله، هنگام پیاده روی این احساس را درید که روی آب راه می‌روید یا پشت یک وال بزرگ و آرام !

تلاطم نور و آب در کنار یک‌دیگر به گونه‌ایست که رنگ زرد پارچه با سایه‌هایی از قرمز و طلایی به چشم می‌خورد. 

از ایده تا واقعیت

کریستو و تیمش در بهار و تابستان سال 2014 دریاچه ایسئو را محل مناسبی برای پیاده کردن ایده‌شان یافتند. آن‌ها پیش از این نیز همراه با هم و در کاری گروهی تجربه اجرای اسکله شناور را در نقاط مختلف دنیا داشته اند. 

ایده اولیه اسکله شناور اولین بار توسط کریستو و همسرش در سال 1970 ارائه شده بود و این اسکله شناور، نخستین پروژه در مقیاس بزرگ کریستو پس از مرگ همسرش، جین کلاد است .

این اسکله نیز مانند تمام کارهای کریستو و جین، کاملا بر اساس کار هنری و خلاقانه کریستو ساخته شده است. 

مراحل ساخت اسکله شناور

ماریناس، شرکتی که بخش اجرایی ساخت اسکله‌های شناور را به عهده دارد، اسکله‌هایی موقت و شناور تولید می‌کند. خیلی زود کریستو و همکارانش دریافتند که این بهترین روش برای ساخت اسکله است. اما مکعب‌هایی که ماریناس مورد استفاده قرار می‌داد بسیار کوچک و فشرده بودند. پس از جلسه‌ای کریستو و تیم اجرایی به این نتیجه رسیدند که مکعب‌های مخصوص خود را که 20 درصد بزرگ‌تر بودند و قدرت شناور شدن بیش‌تری داشتند را مورد استفاده قرار دهند. 

یک شرکت بلغاری مواد اولیه را تأمین کرد و کریستو با هزینه شخصی با 4 کارخانه متفاوت قرارداد بست تا بتواند 220,000 مکعب لازم را بسازد. 

پس از آن مرحله اتصال و جایگذاری مکعب‌ها بود که آن‌ها را با پیچ‌های بزرگ به یکدیگر متصل می‌کردند. مکعب‌ها دانه به دانه به درون دریاچه برده شده و به قطعه‌های بتنی 5.5 تنی که در کف دریاچه قرار داشتند، متصل می‌شدند. اجرای این مرحله چهار ماه تمام به طول انجامید.

ساخت مکعب‌ها

جای‌گذاری مکعب ها

مراحل پایانی

مرحله بعدی، پوشاندن روی اسکله ابتدا با نمد و سپس با پوشش نارنجی رنگ و فابریکی بود. الیافی که برای پوشش اسکله مورد استفاده قرار گرفت، ضد آب نبود و گاه به سبب خیس بودن موجب سر خوردن برخی بر روی بالا و پایین و دست انداز اسکله می‌شود. البته همین ویژگی زیبایی متغییری به ظاهر اسکله می‌بخشد. در واقع به هنگام خیسی و یا خشکی الیاف، رنگشان بین قرمز تا زرد متفاوت است. 

مراحل انتقال پوشش نارنجی رنگ به سطح اسکله

عمر کوتاه اسکله شناور 

شاید باورش دشوار باشد که در کم‌تر از دو هفته و پس از مدت 18 ژوئن تا 3 جولای 2016، دیگر اسکله شناوری وجود نخواهد داشت. طبق برنامه کریستو و همکارانش، تنها 16 روز اسکله شناور وجود خواهد داشت و این برای پروژه‌ای که دو سال ساختش به درازا کشیده شده و 700 کارگر در ساختش دخیل بوده‌اند، بسیار عجیب است.

پس از اتمام این دوره 16 روزه، کریستو مکعب‌ها را به یک شرکت بازیافت ایتالیایی و به نصف قیمت خواهد فروخت. احتمالا آنها دست کم به مدت یک سال مکعب‌ها را نگه خواهند داشت اما رویه نارنجی را بازیافت خواهند کرد. 

اما پروژه‌هایی این چنین و حاصل افراد هنرمندی مانند کریستو هیچگاه دائمی نخواهد بود و نمی‌توان در مدتی بیش از این بر روی آب راه رفت. 

با هم ویدیویی ببینیم از طبیعت فوق العاده و اسکله شناور نارنجی پوش

سخن آخر

نظرتان در مورد این اسکله شناور چیست ؟  فکر می کنید بتواند به خوبی حس راه رفتن روی آب را القا کند ؟

آیا چیزی شبیه به این را جایی قبلا دیده اید یا این که تجربه کرده اید ؟

نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.