زينب شيرازی
نویسنده ارشد کارناوال
انتشار
28 خرداد 1396
به روز رسانی
15 شهریور 1398
یکی از بهترین اتفاق های ممکن، سفر آخر هفته و فرو رفتن در حجم سبز جنگل های شمال است! وقتی قرار بر سفر باشد، می توان بی خیال تمام خستگی هفته و کمبود خواب همیشگی شد و ساعت چهار صبح با اشتیاق تمام راهی سفر شد. اولش که وارد جاده می شوی، کوه های بلند قامت و آسمان آبی است که میهمان چشمانت می شوند و بعد کم کم مادر طبیعت دست و دل بازی اش را رو می کند و ریزه و ریزه عطر سبز را به درون ریه هایت راه می دهد. کم کم چشم که می گردانی دور تا دورت جنگل می بینی و آرامش سبزگون، و لحظه به لحظه برای گذراندن جمعه ات در طبیعت، بی صبر تر می شوی!
این بار برای غافلگیری روح و روانمان، جنگل المیستان را در بهترین حالت بهاری اش انتخاب کردیم تا اردیبهشت دوست داشتنی و طبیعت زیبای ایران را هم زمان درک کنیم.
راستش اول سفر نمی دانستم قرار است که بهترین منظره های عمرم را ببینم و خیلی اتفاقی تصمیم گرفتم به جای آن که در اولین توقفگاه بایستم، همراه باقی دوستان تا قله بروم. می توانم بگویم برای من که اولین تجربه کوهنوردی حرفه ای بود و راه دو ساعته نفس گیر، تنها منظره های بهشتی مسیر، اکسیژن و امید دهنده برای رسیدن به قله بود!
عکس هایی که می بینید تنها گوشه ای از اعجاب طبیعی این مسیر خارق العاده است و بدون شک تا خودتان به جنگل و قله الیمستان نروید، زیبایی بی وصفش را درک نمی کنید!
*خوب است بدانید که این مطلب تنها گزارشی تصویری از الیمستان است و برای اطلاعات جامع درباره این جاذبه از جمله راه دسترسی، بهترین فصل سفر و ... پیشنهاد می کنم مطلب زیر را بخوانید:
جنگل الیمستان | بهشت مه آلود آمل
همراه دوربین کارناوال، لحظاتی میهمان طبیعت بکر ایران زمین شوید.
1- با سر به درون آغوش سبز و بهاری مادر طبیعت رفتیم.
2- دیگر وقتش بود که شوق زیستن را با دو پای خویش لمس کنیم
حالا به نقطه ابتدایی شروع گشت و گذار در الیمستان رسیده بودیم و از مینی بوس ها پیاده شدیم. زیبایی بی حد الیمستان، خبر از سفر بهارانه متفاوتی می داد..
3- نخستین توقفگاه
نیم ساعتی از پیمایش مان در جنگل می گذشت که انبوه درختان زیبا را پشت سر گذاشتیم و به اولین توقفگاه رسیدیم. انگار محل محبوب طبیعت گردها بود و هر طرف که سرت را می گرداندی چند چادر می دیدی.. اما آن همه یک طرف و صاحب خوش ذوق و غرق شده در طبیعتِ این چادر هم یک طرف!
4- شیب مسیر بیش تر می شود...
محدوده جنگلی الیمستان را پشت سر می گذاریم و شیب مسیر کم کم بیش تر می شود و مادر طبیعت حاضر و آماده قلم مو به دست، بی امان بر صحنه طبیعت رنگ می پاشد.
5- کم کم دماوند از میان ابرها رخ عیان می کند.
عادت نداشتن به کوهنوردی کمی ادامه راه را مشکل کرده که ناگاه دماوند در میان موجی از ابر و پیش زمینه ای از گل های زرد و کوچک رخ نشان می دهد..
6- تمثال زمینی بهشت!
دیگر دماوند دست سر از افق دیدمان بر نمی دارد و این بار به گونه ای شکوهمند دلبری می کند...
7- بیا تا خانه ای بسازیم به دور از هیاهوی جهان!
8- از قله بالا می رویم و ابرها به استقبالمان می آیند!
9- و در نهایت صعود قله...
دو هزار و پانصد متر را که پشت سر بگذاری، قدری استراحت و غرق شدن در اقیانوس ابر، کم ترین کاری است که می توان انجام داد.
10- عاشقانه ای در میان ابرها
تو باشی و ...
دیگر چیزی نمی ماند که!
این ابرهاند که در آغوشمان می کشند...
11- غافلگیری بدیع الیمستان
این بار اسب های وحشی در دشت های رنگ روغنی و دلفریب الیمستان پیدایشان می شود و شیهه کنان جولان می دهند..
12- زمان وداع شده اما زیبایی های الیمستان دست از سر چشمانت بر نمی دارند!
13- وقت آن است که به دل اقیانوس ابر برویم!
می توانی در میان دشت گل های وحشی و جذاب دراز بکشی و همه این عشوه گری دشت را در کنار رقص مواج ابرها به تماشا بنشینی
14- رویارویی ابر و کوه!
ابر با شتاب خود را می رساند، دستانش را دور کمر الیمستان حلقه می کند و بدنش را سفت می چسبد!
یکی یکی در میان ابر و مه فرو می رویم...
15- رستگاری نزدیک!
سهراب اگر اینجا بود، آبی ترین شعرهایش را برای الیمستان کنار می گذاشت و «حجم سبزش» را خرج ترکیب بی نظیر نور و مه جنگل می کرد..
سخن آخر
با هم گشتی زدیم در زیبایی های بهاری جنگل الیمستان.
تا به حال به این بهشت آمل پا گذاشته اید؟
کدام یک از عکس ها تعبیر لطیف تری از طبیعت بود؟ کدام را بیش تر دوست داشتید؟
خاطرات جالب و عکس های قشنگ خود از الیمستان را با ما به اشتراک بگذارید و بگویید این بار به سراغ کدام طبیعت بهشتی ایران برویم.
10 دیدگاه
انقدر زیبا و خیال انگیز نوشتید که دلمان خواست امروز 15 اسفند 1402... بی صبرانه لحظه شماری میکنم تا وقت کوله بستن برسد و راهی جاده هراز شوم ..
15 اسفند 1402
بسیار زیبا ... با دیدن عکسها و حسی که از قلم شما گرفتم جوری که نمیدونم چه جوری اما به خودم قول شرف دادم که حتما یکبار قدم بر خاک نازنین الیمستان بگذارم ....الیمستان اثر بی بدیل نقاش چبره دست افرینش است ممنوم و ارزوی سلامتی دارم براتون
18 فروردین 1400
اليمستان از تهران چقدر فاصله داره با ماشين؟جايى براى اقامت هم دارن آيا يا بايد چادر زد؟
13 فروردین 1399
