پیانو ها به سخن می آیند ؛ مرا بنواز ، من مال توام

موسیقی ؛ هنری که از صداها تشکیل می شود و چشمانت را به روی تفاوت ها می بندد . زبانی مشترک با حروفی کمتر از تعداد انگشتان دست که بی نهایت واژه را می سازد .  زبانی از نت های ساده  که وقتی در کنار هم قرار می گیرند از عمق احساس یک نفر حرف می زنند . حالا در گوشه هایی از دنیا همین الفبای مشترک تلاش می کند به مردم بفهماند آهسته تر از کنار هم رد شوند . پروژه ای با شعار " مرا بنواز ، من مال تو ام " با آن پیانوهای رنگارنگش ،روز به روز علاقمندان بیشتری را به خود جذب می کند.

برای آشنایی با این پروژه با کارناوال همراه باشید

پیانو های خیابانی ؛ مرا بنواز من مال توام

پروژه ی پیانو های خیابانی (Street Pianos) با شعار مرا بنواز من مال توام (Play Me , I'm Yours ) برای اولین بار در سال 2008  در سطح شهر بیرمنگام انگلستان اجرا شد . 15 پیانو به مدت سه هفته در سطح شهر قرار گرفت و در این مدت 150000 نفر به نواختن پیانو یا گوش کردن به موسیقی آن پرداختند . طولی نکشید که بیش از 1500 پیانو در خیابان های 50 شهر  قرار داده شد و بیش از 8 میلیون نفر در سراسر جهان در کنار این پیانو ها قرار گرفتند . در هر شهر هنرمندان با تزیین پیانو ها با هنرهای محلی به کمک این پروژه آمدند تا بخشی از این پروژه جهانی باشند.

تماشای این ویدئوی زیبا از پیانوهای خیابانی  را از دست ندهید 

این پیانو ها از کجا آمدند ؟

لوک جرام ( Luke Jerram ) ایده پرداز این پروژه در باره چگونگی آغاز این پروژه می گوید :" مردمی را در خشکشویی محله مان دیدم که هر آخر هفته از کنار هم رد می شوند اما هنوز حتی یک کلمه هم با یکدیگر حرف نزده اند . با خودم گفتم صدها اجتماع این چنینی در یک شهر وجود دارد که در سکوت در کنار هم وقت می گذرانند . گذاشتن یک پیانو در محیط  برای تغییر جو اجتماع ،راه حل من برای این مشکل بود . مردمی که در کنار یک پیانو گرد هم می آمدند و برای اولین بار با هم ارتباط برقرار می کردند . حتی سرانجام بر خی آشنایی ها در این پروژه به ازدواج رسیده است ."

پیانو های خیابانی ؛ محلی برای هنرنمایی

این پیانو ها در ابتدا تنها بهانه ای برای گرد هم آمدن مردم بود . اما با گذشت زمان محل کشف هنرمندانی شد که فرصت بروز هنر خود را نیافته بودند . این پیانو ها نشان داد که هنرمندانی در سراسر دنیا بدون دسترسی منظم به پیانو ، نواختن آن را می آموزند . این پیانوهای رنگارنگ فرصتی برای هنرمندان گمنام شد تا خلاقیت های خود را نشان داده و آن را با دیگران به اشتراک بگذارند.

سرنوشت پیانوها چه می شود؟

این پیانو ها که بیشتر در محل هایی که دسترسی به این ساز سخت و هزینه های آن بالا است ، قرار می گیرند ، در آخر به مدرسه یا گروه های اجتماعی در همان محل اهدا می شوند تا باز هم هنرمندان بتوانند از آنها استفاده کنند.

چگونه صدای پیانو ها را بشنویم ؟

عکس ها و ویدئوهای این پیانوها در وبسایت این پروژه قابل مشاهده هستند . در همه ی شبکه های اجتماعی ویدئو ها و عکس های این پروژه با عبارت "Play Me , I'm Yours " قرار گرفته اند . هر شهر وبسایت مخصوص به خود را در اینترنت دارد و حجم بسیار زیادی از عکس ها و ویدئوها در وبسایت ها وجود دارند.

سخن آخر

نظر شما راجع به این پروژه چیست ؟به نظر شما آیا موسیقی می تواند عامل گرد هم آمدن مردمی باشد که هر روز بی تفاوت از کنار یکدیگر عبور می کنند ؟آیا  دوست دارید در شهر شما هم یکی از این پیانوها وجود داشته باشد ؟ نظرات خود را در کارناوال به اشتراک بگذارید .