سرتار | شهر راهبان

آیین بودا راه رهایی از رنج را ، اخلاق مداری، تمرکز روانی و بینش می داند.
ساده زیستی و پاک نگه داشتن روح و جسم از طمع، راه رسیدن به بینش صحیح است.

شاید به همین خاطر است که شهری مذهبی، بر روی کوهی دور افتاده ساخته شده و محل زندگی چهل هزار راهب بودایی است.

با ما در سفری کوچه به کوچه در این شهر همراه باشید...

شهر مذهبی سرتار (Sertar)

از 1980 تا به امروز شهر سرتار در کشور چین، محل زندگی چهل هزار راهب و راهبه بودایی است که برای یادگیری بودیسم به آکادمی " لارونگ گار " آمده اند و در این دره دورافتاده زندگی می کنند.
مردم عادی تبت نیز، برای انجام مراسم های مذهبی و نیایش به این منطقه می آیند.
راهبان و مردم عادی در کنار هم زندگی می کنند، به مشاغل ساده مشغول اند و در خانه هایی چوبی زندگی می کنند که بر روی شیب کوه به صورت پلکانی ساخته شده اند.
خانه راهبان سیستم گرمایشی و همین طور سرویس بهداشتی ندارد. در روستا تلویزیون ممنوع بوده و راهبان تمام وقت خود را به مطالعه و نیایش مشغول اند.

خانمی تبتی در حال نیایش...

مغازه ای کوچک در روستا...

فلسفه شکل گیری شهر سرتا

به عقیده تبتی ها، سادگی و آرامش این مکان، همان چیزی است که ذهن برای رها شدن از اندیشه های پوچ و روح برای رشد به آن نیاز دارد.

تحمل این شرایط در حالی که دمای هوا در زمستان به منفی 40 درجه هم می رسد، نیاز به اراده قوی دارد.
برای آنچه که می خواهند، برای یادگیری صحیح آن، پاک کردن روح و جسمشان، به دل کوهستانی آرام آمده اند.

به دور از هیاهوی قدرت و طمع، به اینجا آمده اند که از خودشان شروع کنند.

راهبه ای در حال خواندن مانترا...

داخل صومعه...

دسترسی و اقامت

برای رسیدن به روستا، مسیر سخت و طولانی 650 کیلومتری از نزدیک ترین شهر به آن که " Chengdu "  و 13 ساعت رانندگی را در پیش دارید.
در روستا خانه هایی برای اقامت مسافران در نظر گرفته شده که امکانات مناسبی نسبت به خانه های اهالی روستا دارد.

دمای هوا در زمستان به منفی چهل درجه زیر صفر هم می رسد، بنابراین زمستان فصل مناسبی برای سفر به این منطقه نیست.

هرچند که تا قبل از 2011 اجازه بازدید از این شهر به مسافران خارجی داده نمی شد اما امروزه توریست ها بدون هیچ مشکلی به سرتار می آیند.

سخن آخر

هرگاه کسی که نيکی می کند، با نتيجه آن خود را مشغول نسازد، آنوقت حس غضب و خود خواهی در قلب او خاموش می شود.

بودا