به هر گوشه ای از خاک سرزمینمان که می نگریم اقوام بسیاری را می بینیم که گرد هم آمده اند و با اتحادی مثال زدنی فارغ از نژاد و جنسیت، تنها به عنوان گروهی از انسان های پرتلاش، تمام همت خود را به کار گرفته اند و برای به دست آوردن رزق و روزی تلاش می کنند. از بلوچ گرفته تا کرد و ترک و ... همه و همه در تلاشند تا خانه ای پرمهر داشته باشند و در نهایت سرزمینی آباد را برای فرزندانشان به جا گذارند.
در دنیای امروز، آنچه بسیار درباره ی آن می شنویم و اظهار نظرهای مختلفی را درباره ی آن می خوانیم، برابری حقوق زن و مرد است و کارشناسان زیادی در تلاش هستند تا این مفهوم را به عنوان یک بحث اجتماعی مطرح کنند و بعضا به نتایجی نیز در این باره رسیده اند. با وجود تمام بحث های داغ روز، می خواهیم این بار پا به روی تمامی این دیدگاه ها بگذاریم و سراسر ایران را با نگاهی یک طرفه به تماشا بنشینیم. قرار است این سرزمین را از لنز دوربینی ببینیم که به جای جای این دیار کهن سفر کرده و نقش زنان را در ایران عزیزمان به تصویر کشیده است؛ زنانی که روزشان را به عنوان معلم، کشاورز، دامدار، بافنده و ... می گذارانند و زمانی که به خانه می رسند به مادر و همسری فداکار تبدیل می شوند. آنها با تمامی دشواری های زندگی، باز هم به خوبی از پسِ مسئولیت های خود بر می آیند و حتی روزشان را با لبخند رضایت به پایان می رسانند؛ انگار کوهی محکم در درون آنها خفته که استوار نگاهشان می دارد و نمی گذارد لحظه ای کمر خم کنند...
عکاس هنرمند، عطا رنجبر، به میان زنان سرزمینمان رفته که کمتر دیده می شوند و شاید گاهی اصلا به چشم نیایند. وی با ثبت لحظات حضور این زنان در جامعه و کوشش بی وقفه ی آنها تلاش کرده تا وجودشان را باری دیگر به دنیا یادآور شود. در مجموعه تصاویر او زنانی را می بینید که با لباس های رنگی و خوش نقش و نگارشان، شوق و شور زندگی را به دنیا عرضه می کنند. گاه نقش مادری را بر عهده می گیرند که جانش را هم به پای فرزندانش گذاشته و از هیچ تلاشی برای آنها دریغ نمی کند. حتی وقتی که روزگار، جگر گوشه هایش را از او می گیرد، تن به فراموش کردن آنها نمی دهد و باز هم آنها را زنده می پندارد.
برای لمس لحظه لحظه ی حیات بانوان سرزمینمان با ما همراه شوید تا تصاویری تماشایی را به نظاره بنشینیم و از صحبت هایی که خود عکاس درباره ی لحظات عکاسی اش با ما در میان گذاشته لذت ببریم.
با کارناوال همراه باشید تا به ملاقات بانوان ایران زمین برویم و دست مریزادی به تلاش و کوششان بگوییم...ورود به صفحه ی اختصاصی فرهنگ ایران
1- نگاهی به گذشته های دور و دراز
پیرزن ترکمن نگاه خود را به چرخ خیاطی زهوار در رفته اش دوخته که روزگاری دوست و یاورش بوده است. لازم به ذکر است که این تصویر در شهرستان جرگلان به ثبت رسیده که با مرکزیت شهر راز، در بالاترین منطقه ی خراسان شمالی قرار دارد.
2- نان آوران خطه شمال شرق
بانوی ترکمن از اهالی آشخانه، گاوش را از سویی به سوی دیگر هدایت می کند. این شهر در استان خراسان شمالی قرار دارد و اگرچه بیشتر ساکنین آن، کردهای کرمانج هستند اما عده ای ترکمن هم در این جا سکونت گزیده اند که اکثرشان امورات زندگی را از طریق دامداری و کشاورزی می گذرانند.
3- آغوش امن مادر
در شهرستان سیستان و بلوچستان و حوالی شهر زابل، خانم هایی از اهالی عشایر بلوچ، شست و شوی لباس هایشان را به پایان رسانده و با البسه ی پاکیزه به سمت چادرهایشان بر می گردند.
4- انعکاس تلاش بی پایان در آب
مادر، با تمامی توانش چرک از تن رخت ها می زداید در حالی که دخترک به آرزوهایش در افق خیره شده است و انعکاس تصویرشان در آب، صحنه ای جالب را به وجود آورده است.
5- رازهای سر به مهر
زن سرد و گرم روزگار چشیده، لب هایش را به زیر روسری پنهان کرده تا مبادا سفره ی دلش را باز کند و از رمز و راز زندگیش بگوید. وی از ترکمن های شهرستان جرگلان است.
6- مهاجرت به امید دنیایی زیباتر
زنان مهاجر کرمانی که برای پیدا کردن کار به شهر مشهد مهاجرت کرده اند، خستگی راه را با نوشیدن چای و تکیه زدن به دیوار از جانشان می زدایند.
7- برشانه مادران وطنم
پیکر یکی از شهیدان گمنام که جانش را در راه وطن فدا کرده است بر روی شانه های مادران این سرزمین قرار دارد تا در شهر قوچانِ استان خراسان رضوی به خاک سپرده شود.
8- فرزندانی که پس از شهادت هم در آغوش مادر هستند
مادر قوچانی بر سر مزار فرزندان شهیدش نشسته و با آن ها درد و دل می کند. عطا رنجبر، عکاس این تصویر پر مهر در گفت و گویی که با کارناوال داشت، لحظه ی به ثبت رسیدن عکس را این گونه توصیف کرد:
عکسبرداری این لحظه برای خودم خیلی جالب بود، این مادر شهید بر سر مزار فرزندانش نشسته بود که ناگهان باد بلند شد و او برای این که قاب عکسهای فرزندانش به وسیله ی باد به هم نخورد، چادرش را همینطور که می بینید دور قاب ها قرار پیچاند، انگار فرزندانش را مثل زمان کودکی زیر چادرش نگه داشته است تا باد و سرما آزارشان ندهد.
9- شیرینی 9 ماه انتظار
مادری را می بینید که به تازگی فرزندش را در آغوش گرفته و نقاهت پس از زایمانش را در بیمارستان 22 بهمنِ شهر نیشابور (خراسان رضوی) سپری می کند.
10- سهم من از سوگواری ابا عبدالله
در این تصویر علم گردانی زنان روستای علی آباد در روز تاسوعا را می بینید که برای هیئت زنانه خود نذورات جمع می کنند.
11- بانوان کوشای سرزمینمان
زنانی از خطه ی شمالی استان خراسان که مخارج زندگیشان را از راه دامداری تامین می کنند؛ جالب است که برخلاف آن چه از زندگی مردمان سرزمینمان تصور می شود، شاغل بودن بانوان ایرانی مسئله ی غیر معمول نیست و حتی در بسیاری از موارد این خانم های کوشا شغل های دشواری را برای گذران عمر بر می گزینند.
12- هنرمندی از خطه ایران زمین
حتی با وجود کارخانه های عظیم نساجی که بازار این صنعت را در چنگالشان گرفته اند، باز هم زنان و مردان بسیاری در کشورمان به این پیشه اشتغال دارند همانند این پیرزن دوست داشتنی که از سکنه ی شهرستان جاجرم در استان خراسان شمالی است.
.jpg)
13- مراقب همه چیز هستم
مادر و فرزندی در کنار بزهایشان در شهر تربت جامِ خراسان رضوی، برای عکاس ژست گرفته اند تا خاطره ی این روزها برای همیشه جاودانه بماند.
14- دستانی پر برکت
زنان روستای شهر کهنه در حوالی شهر قوچان، کشاورزی را به عنوان پیشه برگزیده اند.
15- روحیه بالای بانوان ایرانی
باز هم تصویری از زنان کشاورز روستای شهر کهنه. خنده و گفت و گوهای شادمانه ی این بانوان برای عکاس تصاویر بسیار جالب توجه بوده و او از روحیه ی بالای این خانم ها حتی در زمان انجام کاری چنین دشوار و طاقت فرسا به شگفت آمده است.
16- جهازبرون
مراسم جهازبرونی توسط خانم های خوش لباسِ روستای کلات برگزار شده است؛ اگرچه این نحوه ی جشن گرفتن در گذشته بیشتر مرسوم بوده و متاسفانه به تازگی چنین جشن های شادمانه ای کمرنگ تر شده اند. شاید برایتان جالب باشد که حرفه ی زنان این خطه بیشتر چارقد دوزی و ابریشم بافی است.
سخن آخر
تصاویری متفاوت از سرزمینمان، ایران را به نظاره نشستیم. با زنان این دیار همراه شدیم و زندگیشان را از لنز دوربین یک عکاس هنرمند، دیدیم.
از دیدن این مجموعه ی عکسها لذت بردید؟
نظر شما درباره ی نقش زنان در جامعه ی امروزی ایران چیست؟
دیدگاه های خود را با دوستان کارناوالی به اشتراک بگذارید...
.jpg)
