گپی کوتاه با هارلیست های کوبایی

این همه شرکت در حال ساختن موتور سیکلت هستن.چرا وقتی اسم هارلی دیویدسون بین موتور سوارا میاد همه به احترام کلاه از سرشون برمی دارن...؟

اگر می خوای دیده بشی بین همه متفاوت باش ... همون کاری که هارلی دیویدسون با موتور سیکلت کرد ...
با چندتن از هارلی سواران کوبا هم صحبت شویم.شاید روزی فرهنگ هارلی سواری در کشور ما هم بیاد...

همراه کارناوال باشید .

رید.

موتور هارلی دیویدسون Harley-Davidson

شرکت هارلی دیویدسون از سال 1903 توسط دیویدسون ویلیام اس هارلی ، ویلیام دیویدسون، والتر دیویدسون و آرتور دیویدسون در میلواکی آمریکا بنا نهاده شد.

نکته ای که این موتور سیکلت را از تمامی همنوعانش جدا کرده تفاوت و منحصر به فرد بودن هارلی طی سالها بوده.

تفاوت در شکل ظاهاری , صدای منحصر به فرد موتور و حتی متفاوت بودن افرادی که این موتور را خریداری می کنند.

در مدتهای طولانی افرادی که این موتور را سوار می شدند (هارلیست ها) عموما گروه های خرابکار و بزهکاران در سطح شهر بودند که نوع پوشش ظاهری یکسان داشتند و وجه اشتراک اصلی آنها موتور های هارلی شان بود.

اما امروزه از هر قشر یا هر جنسیتی عاشقان موتورسواری شیفته هارلی هستند.

فرهنگ هارلی دیویدسون در کشور کوبا

چه چیزی جز عشق به هارلی باعث می شود تا مردم کوبا باتوجه به قیمت گران بنزین در این کشور افسار این وسیله نقلیه سنتی خود را در جاده ها رها کنند.

به راستی لذت تاختن با این موتور تنها دلیل این مردم برای وقف کردن خالصانه خودشان در این راه است.

آنها حتی گروه کوچکی به اسم هارلی بازان تشکیل داده اند و داستان خود را با هارلیشان در کتابی با عنوان Cuban Harley ,Mi Amon به چاپ رساندند.

بیاید تا ما هم با چند نفر از آنها هم صحبت شویم.

Adolfo

اولین هارلی خود را در سال 1989 خریداری کرده.

او میگوید:"آن دوران که با هارلی خودم جاده های جوانی خود را سیر می کردم حواس 5 گانه ام دیگر بیشتر از 5 بود و هر کدام حواس لذت و اندوه را در هم می آمیخت و شوق پیمودن ادامه راه را به من می داد."

"هارلی دیویدسون یک اسم ماندگار در قلب های ماست.

قیافه آن , صدای باشکوه غرش موتور آن نشان دهنده قدمت و عظمت آن است.

یک بار پشت آن بنشینی دیگر به پشت سر خود نگاه نخواهی کرد."

Ernesto Guevara March

فرزند چگوارای بزرگ بیشتر از آنکه بخواهد درباره پدرش حرف بزند دوست دارد در رابطه با هارلی اش صحبت کند.

او روش زندگی خود را به سمت هارلیست ها برده و تعمیر کردن هارلی را حتی از شغل خود که وکالت است بیشتر دوست دارد و بیشتر درآمد خود را ازتعمیر موتورهای هارلی به دست می آورد.اخیرا هم راه پدر را دنبال کرده و با موتور خود مسیر آرژانتین را می پیماید.

Sergio Morales

یکی از هارلیست های قدیمی های است که اولین موتور خود را در سال 1972 خریداری کرده است و از همه بیشتر با مشکلات هارلی در این کشور آشناست.او می گوید:

زمان های سختی پشت سر گذاشتیم بنزین نبود و ما بنزین را با الکل و هر چیز دیگری که دستمان می آمد مخلوط کرده و استفاده می کردیم.موتورهای خود را با مشقت تعمیر کرده و حتی بخاطر نبودن لوازم یدکی از وسایل موتورهای دیگر استفاده می کردیم.

سرجیو رویای روزی را در سر دارد که یک نمایندگی از هارلی دیویدسون در شهر هاوانا در کوبا احداث شود و همه بتوانند به صورت رایگان موتورها را تست کنند.

Francisco Brizuela

در سال 1979 اولین باری بود که من یک هارلی را در یک نمایش خیابانی دیدم و عاشق آن شدم اما قیمت آن از وسع من خارج بود و من مدتها کار و پس انداز کردم تا توانستم یک هارلی خراب را خریداری کنم.

آن را تعمیر کرده و به شکلی که مورد علاقه خودم بود آراستمش و از همان روز تا به حال تنها همسفر جاده های من همان هارلی قدیمی است.

Adriana Dominguez

از معدود هارلیست  های زن در کوبا هست که یک وکیل حرفه ای می باشد.در زمانی که هارلیست بودن برای زنها خجالت آور است او این راه را برای خود انتخاب کرده و می گوید:

مدت زیادی است که موتورسواری می کنم اولین هارلی را همسرم برای تولدم برای من خرید و من راندن موتور را با همان هارلی قدیمی آموختم و آن زمان برای زنها این حرکت من عجیب بود اما امروزه خیلی از زنها و دخترها برای خرید هارلی دیویدسون و هارلیست شدن از من راهنمایی می گیرند.

José Ángel Pérez Moreno

از 14 سالگی هارلی خود را خریدم و بعد از مدتی تصمیم به سفرهای خارج از کشور با هارلی خود کردم.از مادرید اسپانیا تا میامی در امریکا را با موتور رفتم و جاهایی که نمی توانستم آن را با کشتی یا هواپیما حمل می کردم و با خودم به سفر می بردم.

از این به بعد هم هر جا برم هارلی هم با من خواهد آمد...

Mario Ángel Guerrero

کادوی عروسی که او از پدربزرگش گرفت یک هارلی قدیمی برای سال 1937 بود که بعد از تعویض روغن استارت آن را زد و در طول سالهایی که استفاده کرده هیچ مشکلی برای هارلی اش به وجود نیامده و خودش می گوید:

همه درباره هارلی من صحبت می کنند حتی پلیس های شهر هم دوست دارند با آن برانند.

تصاویری از دیگر هارلیست های کوبا

فرهنگ هارلیستی فرهنگ عجیبی است که جای فکر در آن زیاد است.چرا باید مردم اینگونه عاشق هارلی باشند؟

چه چیزی باعث می شود مردم از هارلی قدیمی و کهنه که نه بنزین دارند درونش بریزند و نه اسباب تعمیر آن را اینگونه عاشقانه حرف بزنند.

اگر نظر من را می خواهید این است که فرهنگ را مردم نمی سازند بلکه شرکت هارلی برای مردم می سازد.

کیفیت عالی , منحصر به فرد بودن از همه جهات , تمایز و فروش بیشتر محصول باعث به وجود آمدن فرهنگ هارلیستی شده است.

نظر شما هم برای من شنیدنی است...

 

مردم کوبا عمریست با هارلی دیویدسون هاشان مسافرند...شاید سفر با هارلی تقدیر آینده ما نیز باشد....!؟