
نسیم امینی
نویسنده ارشد کارناوال
انتشار
15 خرداد 1397
به روز رسانی
15 شهریور 1398
در چند سده گذشته، شرایط اقلیمی کره خاکی دچار تغییرات چشمگیری شده است. آب و هوای زمین رو به گرمی گذاشته و آلودگی هوا نگران کننده تر از هر زمان دیگری ست؛ سوراخ لایه ازون، بالا رفتن سطح آب های آزاد و البته کمبود منابع آب شیرین، نیز به بحران کره زمین دامن زده اند. از آن جایی که زندگی تمام جانداران به زیستگاه شان بستگی دارد؛ سلامت حیوانات و انسان ها هم با این تحول عظیم، دچار دگرگونی هایی شده است. خبرهای تلخ زیست محیطی، همه ما را نارحت و نگران کرده اند و با این وجود شاید بد نباشد به استقبال خبری شادی آور برویم و کمی نشاط چاشنی زندگی مان کنیم.
می خواهیم سری به رود کرخه بزنیم که پس از مدت ها، صدای خروش آب از آن به گوش می رسد. کرخه حیاتی دوباره گرفته و این خبر، باعث خوشحالی همه ما ایرانی هاست. پس از کم آبی سال گذشته، رود کرخه همچون جسمی نیمه جان در گوشه ای از کشورمان افتاده بود و در انتظار قطره ای آب، جان می داد. این بی آبی کرخه، زندگی جانداران اطراف رودخانه را نیز تحت تاثیر قرار داده بود و همه در نگرانی فرو رفته بودند. خوشبختانه مسوولان منطقه همتی کردند و حجم آب مورد نیاز این رودخانه را فراهم آوردند. در ادامه به یکی از روستاهای جنوب کشورمان در جوار کرخه سفر می کنیم تا در خوشحالی شان برای پرآبی رود شریک شویم.
پیش از آن که سفرمان را آغاز کنیم، بد نیست نگاهی به رود کرخه بیاندازیم و قدری بیشتر با آن آشنا شویم. پس از کارون و سفیدرود، از رودخانه کرخه به عنوان سومین رود بلند ایران یاد می کنند. این رود از شمال استان خوزستان و قلب کوه های زاگرس سرچشمه می گیرد و سپس به جنوب سرازیر می شود. کرخه پس از عبور از کنار شهر باستانی شوش، به غرب تغییر جهت میدهد و در 40 کیلومتری شمال اهواز مجددا مسیرش را عوض می کند، در نهایت پس از طی مسافت حدود 900 کیلومتر به تالاب هورالعظیم در نزدیکی مرز کشورمان با عراق می ریزد.
در باب اهمیت کرخه، بد نیست اشاره کنیم که در عرصه تاریخ نیز به این رود توجه بسیاری شده؛ مبارزات مهمی در کنار کرخه صورت گرفته و حتا نامش در کتاب تورات و سنگ نبشتههای باستانی آشور نیز آمده است. برای همه ما پذیرفتنش سخت است که تا چندی پیش، رود کرخه با چنین پیشینه تاریخی بزرگی در وضعیت بحرانی قرار داشت و حیات موجودات وابسته به آن نیز در خطر بود؛ خوشبختانه این بار خطر از کنار این رود زیبا و تاریخی گذر کرد و حالا دوباره کرخه آب دارد.
همراه مان بمانید تا تصاویر این رود زیبا را در شهرستان حمیدیه و در روستای «سید یابر» تماشا کنیم و از انعکاس نور خورشید در آب این رودخانه لذت ببریم. بیشتر مردم سید یابر از طریق پرورش گاو و گاومیش امرار معاش می کنند و زندگی شان به طور قابل توجهی به رود کرخه وابسته است. حال با آمدن آب به رود کرخه، روستایی ها جشن گرفته و تنی هم بر آب زده اند. احشام نیز از این پیشامد نیکو بی بهره نمانده و به آب روانه شده اند تا لبی، تر کنند. لازم است ذکر کنیم که این تصاویر پرشور توسط عکاس هنرمند ایرانی، مهدی پدرام خو، عکسبرداری و در خبرگزاری مهر منتشر شده اند.
می رویم تا برق شادی را در چشمان روستاییان ببینیم. در این سفر دل انگیز کارناوال را تنها نگذارید.
1- شیرجه به سوی کرخه پر آب
2- پیش به سوی آب بازی...
3- حواس تان باشد که آب رو گل نکنید...
4- می شه منم بیام؟!
5- گاومیش ها، منبع درآمد روستاییان
بیش از سه هزار راس گاومیش در شهرستان حمیدیه روزگار می گذرانند؛ بیشتر گاومیش های این شهرستان در روستای سید یابر هستند.
6- سواری در کرخه هم عالمی دارد.
7- ای وای، داره دوستمون رو می زنه...
8- کم کم سر حال می آیند.
9- اردک ها هم به جشن شادی اضافه شدند.
10- به زودی سبز خواهند شد.
آب کرخه، به طبیعت اطراف نیز حیات می بخشد.
11- از صف خارج نشوید!
12- واقعا این همه آب برای ماست؟!
13- سرعت، و لذت از نسیم ملایم رودخانه
14- ای بابا، بچه انقدر آب نریز رو من!
15- نزدیک بود چهره رودخانه را از یاد ببرد...
اهالی روستای «سید یابر» با پرورش گاو و گاومیش امرار معاش می کنند و شیر تولیدی دام های شان را به بازار شهر اهواز می فرستند.
16- پسر برو کنار، منم بیفتم تو عکس!
17- خب دیگه، آب بازی برای امروز کافیه!
18- یکی شون جا موند!
سخن آخر
به تماشای حال خوش کرخه نشستیم که روزهای کم آبی را پشت سر گذاشته است و جانی تازه در او دمیده اند. خودمان را در شادی مردم روستای «سید یابر» شریک کردیم که حالا کمتر دغدغه تامین خوراک دام های شان را خواهند داشت.
از تماشای این تصاویر لذت بردید؟
آیا پیش از این با رود کرخه و جغرافیایش آشنایی داشتید؟
نظر و پیشنهادهای تان را با ما به اشتراک بگذارید.
1 دیدگاه

امراله مهماندوست
اینجانب از علاقه مندان به مطالعه احداث کانال سراسری برای کشتی رانی از دریای عمان یا خلیج فارس در جنوب کشور ایران تا دریاچه بزرگ خزر در شمال کشور ایران هستم. چون این پروژه خیلی بزرگی برای کشور بزرگ ایران است اما متاسفانه بعد از حدود چهل سال مسئولین جمهوری اسلامی ایران به بزرگی این پروژه نرسیده اند و تا زمانی که فکر غارت کشور ایران و بردن پول ها یش به خارج از کشورایران باشند این طرح انجام نخواهد پذیرفت چون همه بهانه های واهی مخالفان دولتی ایرانی و خصوصی ایرانی در راستای استمرار و ادامه این وضعیت است.
27 آبان 1397