تصاویری از طوفان در آمریکا | زیبای پرخطر

الیزابت برنتانو (Elisabeth Brentano) بلاگر و عکاس اهل کالیفرنیاست که در زمینه عکاسی از مناظر طبیعی و حیات وحش تخصص دارد. این عکاس حرفه ای در سال 2016، در طی یک ماجراجویی به همراه مایک مزیول (Mike Mezeul) به منطقه ای معروف به «کوچه گردباد» (Tornado Alley) رفت تا برای نخستین بار از توفان های با ابهت و وحشتناک عکاسی کند. پیش از هر توضیح بیشتر درباره این ماجراجویی، خوب است بدانید کوچه گردباد، به منطقه ای در ایالات متحده آمریکا گفته می شود که در اغلب اوقات محل وقوع توفان های سهمگین است و 11 ایالت چون تگزاس، اوکلاهاما، کانزاس، داکوتای شمالی و جنوبی، میزوری، کلرادو و ... را در بر می گیرد. برنتانو، در بهار 2016 زمان زیادی را به عکاسی از توفان ها اختصاص داد و توانست آن ها را به زیبایی به تصویر بکشد. او درباره این تجربه، حرف های زیادی دارد که در ادامه بخشی از آن را می خوانیم:

خوب است بدانید که من پیش از این، چنین تجربه نزدیکی از دیدن و عکاسی از توفان نداشتم و در واقع این همراهی مایک بود که خاطره دلچسب آن روز را رقم زد. نه تنها تجربه 15 ساله مایک مزیول در زمینه عکاسی از توفان به ما کمک فوق العاده ای کرد، بلکه همراهی یک کارشناس از سرویس هواشناسی ملی نیز ما را دلگرم می کرد. این کارشناس هواشناسی با توجه به وضعیت آب و هوایی گذشته در چند ساعت اخیر، اطلاعات را بررسی و تحلیل می کرد و میزان امنیت را می سنجید. در نهایت نیز اگر در موقعیت مشکوکی قرار می گرفتیم، بدون معطلی جوانب احتیاط را رعایت می کردیم. بنابراین توصیه می کنم اگر به عکاسی از توفان علاقه دارید، حتما با یک کاربلد در این زمینه همراه شوید و بی مهابا به دل خطر نروید. 

در ادامه همراه کارناوال باشید تا عکس های الیزابت برنتانو از توفان را در سه ایالت تگزاس، اوکلاهاما و کانزاس تماشا کنیم. 

1- در آن روزها من گرفتارِ قدرت و شکوه آسمان شدم، که چطور در عرض چند ثانیه می تواند کوه ها، موج ها و هیولاهای غول پیکری را خلق کند و سپس به سرعت ناپدیدشان کند. همچنین یکی از جذاب ترین بخش های آن روزها این بود که توانستم عکسی را که مدت ها دلم می خواست، داشته باشم! در این سفر که تنها نبودم، در حالی که میان دشت ایستاده بودم، از دوستم مایک خواستم تا از من عکسی بگیرد. هیچ گاه شکوه و حجم وسیع زیبایی آن روز را فراموش نمی کنم! ابرهای درهم پیچیده و آغوش سرسبز مادر طبیعت در مجموع منظره بسیار دلنوازی را پدید آورده بود.

2- در این سفر چیزهای بسیاری یاد گرفتم، از نحوه تشکیل شدن توفان ها بگیرید تا انواع دسته بندی‌ گردبادها. تا پیش از این اصلا نمی دانستم «ابر سینه ای» چیست تا آن که برای اولین بار با چشم های خودم دیدمشان. ابرهای سینه ای شبیه انبوهی از توپ های پنبه ای هستند که می توانید آن ها را در این تصویر ببینید.

3- گرچه این ابرهای توفانی هیچ گاه به زمین نرسیدند؛ اما کش و قوس چند دقیقه ای آن ها درست در بالای سر ما، بسیار تماشایی بود. 

4- ما یک روز کامل را در حالی در تعقیب یک توفان خطرناک گذراندیم که به نظر می رسید هر آن آماده انفجار و رخداد است؛ اما درست پیش از غروب آفتاب، آسمان بالای سر ما از هر گونه ابری خالی شد و ما شاهد یک توفان رعد و برق در 16 کیلومتری از محل خود بودیم! من و مایک جاده ای خاکی و بیابانی را پایین رفتیم تا در نقطه بهتری بتوانیم توفان را تماشا کنیم. در جای مناسبی، ماشین ها را خاموش کردیم و سرگرم تفریح بودیم که چشمم به این منظره افتاد. ترکیب ستاره ها با رعد و برقی در دور دست واقعا شگفت انگیز بود. 

5- این عکس در زمانی ثبت شد که نخستین گردباد از 6 گردباد، در نزدیکی شهر داج سیتی در کانزاس با سطح زمین تماس پیدا کرد. تا پیش از این هیچ گاه یک توفان را ندیده بودم و برای ثبت این عکس کاملا هیجان زده بودم. 

6- گردبادها تنها بخشِ جذاب توفان های چرخشی نیستند. اگر دقت کنید اطراف هر گردباد یک لایه از آشغال و مواد مختلف به چشم می خورد که همچون دامن رقصنده ها در گردش است. همچنین درست بالای شکل قیفیِ گردبادها هم یک لایه ابر دیده می شود که دائم تکان می خورد. البته در کنار این جریان های چشمنواز، زیبایی حرکت رقص گون چمنزار زیر توفان را نباید از قلم انداخت. 

7- گرچه تحلیل داده های هواشناسی یکی از مهمترین بخش های تعقیب موفقیت آمیز توفان هاست؛ اما اگر بخواهم روراست باشم شانس، نقش بیشتری ایفا می کند. این که شاهد وقوع دو توفان همزمان باشی، اتفاقی نیست که بیشتر مردم در عمرشان شانس دیدنش را داشته باشند؛ چه رسد به عکاس ها! گاهی هنوز هم باورم نمی شود که شاهد چنین لحظه های منحصر به فردی بودم و همه این ها واقعیت داشته است. 

8- در حال تماشای دو گردباد بودیم که همزمان با هم به زمین رسیدند و پس از چند دقیقه به چنین لحظه خارق العاده ای رسیدیم. دو رنگین کمان غول پیکر که در میان آسمان سرمه ای و تیره دلبری می کردند. 

9- گردبادها و سوپرسل ها (Supercell | یک نوع توفان تندری) همواره در مرکز توجه قرار دارند؛ اما اشعه های خورشید که از میان ابرهای پیش یا پس از توفان عبور می کنند نیز بسیار چشمنوازند. 

10- یکی از بهترین نقاط برای تماشای ابرهای شکوهمند، ایالت های غرب میانه آمریکا (Midwest) و یکی از بهترین زمان ها، درست فصل توفان هاست. این ابرها نه تنها بسیار وسیع و حجیم هستند و با لنزهای واید هم به سختی در قاب دوربین جای می گیرند که به تنهایی تمام نور و رنگ آسمان را هم می بلعند!

11- هر چقدر عکاسی از توفان ها می تواند جذاب و هیجان انگیز باشد؛ اما نباید فراموش کنید که برخی از آن ها می توانند کشنده و مخرب باشند. خوشبختانه در طی این سفرهایم، با هیچ تندباد و توفانی، آسیبی به مناطق مسکونی وارد نشد، در غیر این صورت محال بود که این عکس ها را منتشر کنم. 

12- گاهی وقت ها آن قدر سریع نبودم و نمی توانستم به موقع دوربینم را برای عکاسی از اشعه های خورشید در میان ابرهای پرهیبت توفانی آماده کنم؛ اما با این حال این موقعیت کم پیش نمی آمد. کافی بود در نقطه و زمان مناسب قرار داشته باشی تا چنین شکاری نصیبت شود. 

13- درست است که برای عکاسی از توفان ها راهی این سفر شده بودیم؛ اما راستش وقتی یک ساعتی گذشته و خبری از هیچ توفانی نیست و آسمان صافِ صاف است، بهترین کار آن است که غروب دل انگیز خورشید را از دست ندهی.

14- در این جا شاهد یک سوپرسل بودیم که در افق شهر لئوتی (Leoti) کانزاس جولان می داد. وقتی به این هیولا نگاه می کنم نمی توانم بگویم شبیه سر مار است یا یک اژدها؛ اما مطمئنم در این جا حیوانی درنده نهفته بود. 

سخن آخر

با هم شاهد ماجراجویی تصویری الیزابت برنتانو در میان توفان های مهیب آمریکای شمالی در سه ایالت کانزاس، تگزاس و اوکلاهاما بودیم. پا به پای الیزابت در این مناظر نفس گیر ماندیم و غرق در تماشای آن ها شدیم.

نظرتان درباره تجربه، داستان ها و عکس های این عکاس حرفه ای چه بود؟

آیا تا به حال تجربه تماشای توفان را از نزدیک داشته اید؟

دیدگاه های خود را با ما در میان بگذارید و بگویید در خلال تصاویر این بار به کدام نقطه از دنیا سفر کنیم.