تصاویر مسابقه عکاسی حیات وحش 2018 | منتخبان مردم (2)

موزه تاریخ طبیعی (The Natural History Museum) انگلستان از سال ۱۹۸۴ (۱۳۶۳ خورشیدی) مسابقه سالانه ای را با موضوع عکاسی حیات وحش برگزار می کند. این موزه ارزشمند در سال ۱۸۸۱ میلادی (۱۲۶۰ خورشیدی) به عنوان بخشی از موزه بریتانیا (British Museum) تاسیس و در ۱۹۶۳ میلادی (۱۳۴۲ خورشیدی) به عنوان یک موزه مستقل شناخته شد. گنجینه موزه تاریخ طبیعی در ۵ بخش اصلی گیاه‌ شناسی، حشره‌ شناسی، کانی‌ شناسی، دیرینه‌ شناسی و جانور شناسی حدود ۸۰ میلیون نمونه بسیار ارزشمند دارد. از ویژگی های برجسته این موزه آن است که نگاهش فقط معطوف به گذشته نیست بلکه برگزاری سمینارهای مختلف علمی و آموزشی را نیز در برنامه های خود دارد و از حیات وحش ساکن فعلی زمین هم مستنداتی جمع آوری می کند که این مسابقه یکی از راه های آن است. 

موزه تاریخ طبیعی لندن از سال 1984 به بعد، هر ساله مسابقه عکاسی از حیات وحش را برگزار می کند. در هر دوره، هزاران عکس از حدود 100 کشور دنیا برای شرکت در این رقابت فرستاده می شوند تا مورد ارزیابی داوران قرار گیرند. انتخاب برندگان در دو بخش صورت می گیرد؛ بخش اول، انتخاب توسط داوران مسابقه است و بخش دوم با انتخاب مخاطبان شبکه های اجتماعی مشخص می شود. تاریخ شروع مسابقه سال ۲۰۱۹، روز ۲۲ اکتبر ۲۰۱۸ (۳۰ مهر ۱۳۹۷) و روز پایان مهلت ارسال آثار روز ۱۳ دسامبر ۲۰۱۸ (۲۲ آذر ۱۳۹۷) است. شما می توانید از طریق این لینک به وبسایت این مسابقه بروید و عکس های زیبای رقابت های سال های پیش را تماشا کنید.

با کارناوال همراه شوید تا بخش دوم عکس های منتخب بخش مردمی را ببینیم و علاوه بر لذت بردن از تصاویر زیبا، اطلاعات جالبی هم درباره حیوانات مختلف بخوانیم. 

تصاویر مسابقه عکاسی حیات وحش ۲۰۱۸ | برگزیدگان بخش مردمی (۱)

1- ناحیه شمالگان همیشه زیباست اما در اواخر زمستان که دما به منفی 30 می رسد، همه چیز سفید می شود و خورشید پایین و نزدیک به افق قرار می گیرد، زیبایی اینجا خیره کننده است. جاش (Josh) مشغول قایق رانی در آبدره لانگیربینِ (Longyearbyen) مجمع‌الجزایر سوالبارد (Svalbard) در کشور نروژ بود که این خرس قطبی را در حال قدم زدن بر لبه یخ ها دید. خرس که کنجکاو شده بود، دو بار از کنار قایق عبور کرد و با این کار زمان کافی را برای عکاسی را به جاش داد. خورشیدِ در حال غروب ،نور زیبایی بر روی بدن سفید خرس ایجاد می کرد. این حیوان قطبی سفید بعد از بر طرف شدن کنجکاوی اش به آرامی از محل دور شد و رفت.

2- هر سال از جولای تا آخر اکتبر (اواسط خرداد تا اوایل آبان) نهنگ های گوژپشت جنوبی از محل زندگی و تغذیه خود در قطب جنوب، به سمت شمال مهاجرت می کنند و بچه های خود را در آب های گرم و امن تونگا (Tonga)، کشوری پادشاهی در اقیانوسیه، به دنیا می آورند. رِی (Ray) در آب های پر از پلانکتون حوالی جزیره واوائو (Vavaʻu) در تونگا با این نهنگ گوژپشت و بچه اش روبه‌رو شد که با آرامش در آب غوطه ور بودند.‌ ری آرام به سمت آن ها رفت و این دو موجود عظیم کمی نزدیک تر آمدند تا نگاهی به او بیاندازند. زمانی که در حال چرخیدن به شکلی باشکوه بودند عکاس، توانست این عکس را بگیرد. او بعدا تصویر را سیاه و سفید کرد تا سادگی این صحنه را بهتر نشان بدهد.

خوب است بدانید که نهنگ گوژپشت یا نهنگ کوهان‌ دار در آب های اقیانوسی سراسر دنیا وجود دارد. این آبزیان بزرگ بین 12 تا 16 متر طول و 36,000 کیلوگرم وزن دارند و در مهاجرت سالانه خود مسافت 25,000 کیلومتر را طی می کنند. تغذیه آن ها بیشتر از ماهی ها و موجودات بسیار ریز دریایی است.

3- گوزن های شمالی (Moose) با شهر انکوریج (Anchorage) در آلاسکا غریبه نیستند. عکاس این عکس، رایان (Ryan)، این حیوان نر بزرگ را، که با نام هوک (Hook) شناخته می شود، از سال پیش می شناخت و می دانست که همین روزها برف های زیادی روی شاخ های تاج مانندش می نشیند و او آن ها را خواهد تکاند! رایان این تصویر را زمانی ثبت کرد که برف سنگینی باریده بود و شهر در خوابی عمیق به سر می برد. کمتر از 1 ساعت بعد هوک برف های نشسته بر شاخ هایش را تکاند.

4- ماسایی مارا (Maasai Mara) یک پارک ملی و زیستگاه گیاهی و جانوری مهم در کشور کنیا است. اوری (Uri) یک هفته از وقت خود را صرف عکاسی سیاه و سفید در این زیستگاه کرد و گربه سانان بزرگ این منطقه را در قاب تصاویرش نشاند. بعد از یک روز طولانی به این 6 زرافه رسید که به ترتیب کنار هم راه می رفتند. وقتی 3 تای آن ها جدا شدند و در سایه قرار گرفتند، اوری این عکس جالب توجه را گرفت.

5- جزیره کارال برنت (Carall Bernat) یکی از جزایر هفت‌گانه مدس آیلندز (Medes Islands) در اسپانیا است. این جزیره به خاطر آب های محافظت شده و تنوع گونه های دریایی اش اهمیت زیادی دارد و محل مورد علاقه غواصان است. جُردی (Jordi) ناحیه ای را می شناسد که در آن خورشیدماهی ها (Sunfish) می آیند تا توسط زمردماهی های رنگین کمانی مدیترانه ای (Mediterranean rainbow wrasses) و سایر زمردماهی های کوچک و رنگارنگ تمیز شوند. این خورشیدماهی در حالت عمودی قرار گرفت، برای ماهی ها سیگنال فرستاد و اعلام آمادگی کرد. جُردی موفق شد که به صحنه نزدیک شود و از آن ها عکس بگیرد؛ در حالی که ماهی ها انگل هایی را که زیاد به خورشیدماهی ها می چسبند از این ماهی بزرگ جدا می کردند. حمامی برای خورشیدماهی و ناهاری برای زمردماهی ها!

خورشیدماهی یا خورشیدماهی اقیانوسی یک ماهی گرمسیری ست که قسمت پهلوهای آن مسطح است. این آبزی به عنوان سنگین ترین ماهی استخوانی جهان شناخته می شود و وزن آن می تواند به بیش از 1 تن برسد.

6- استیون (Steven) در خلیج شهر تامپا (Tampa Bay)، در ایالت کالیفرنیای آمریکا، عکسی دسته جمعی از چند کفچه نوک گلی (roseate spoonbills) بالغ را ثبت می کرد. وی فرود یکی از تازه واردها را دید که از دوردست ها می آمد. استیون فقط به قدری فرصت داشت که چند قدم به عقب بردارد. تصویر پرنده درست در قاب مربع دوربین جا گرفت؛ در حالی که بال های او متقارن و شبیه حرف U در انگلیسی شده بودند.

7- این دست آغشته به خون که روی یک عاج پر از خراشیدگی تکیه داده، به یک جنگل‌بان تعلق دارد. یکی از فیل های آفریقایی (African elephant) نر در منطقه محافظت شده زولالندِ (Zululand) استان کوازولو-ناتال (KwaZulu-Natal) در آفریقای جنوبی، به عفونت شدید غیرقابل درمانی مبتلا شده و جنگل‌بان به اجبار، او را از پا درآورده است. عاج های این فیل به محل نگهداری امنی فرستاده و با دقت و به طور قانونی طبقه بندی می شوند.

فیل های آفریقایی یکی از دو گونه فیل موجود در عصر حاضر هستند و فسیل های آن ها فقط در آفریقا یافت شده است. به خاطر قیمتی بودن عاج، این فیل ها زیاد کشته می شوند و اگر این روند متوقف نشود، تا دو دهه دیگر منقرض خواهند شد.

8- جَن (Jan)، یک جغد سفیدرخ جنوبی را روی درختی نزدیک یک اردوگاه در پارک مرزی کگالاگادی (Kgalagadi Transfrontier Park) پیدا کرد. این جغدها بالای گوش خود پرهای سیاه دارند و اغلب در لانه قدیمی پرنده های دیگر تخم گذاری می کنند. جَن توانست تصویر این پرنده جالب توجه را در زمانی بگیرد که از بالا به او نگاه می کرد و به نظر نمی رسید که از رفت و آمد های آدم ها در این اردوگاه ناراحت باشد.

خوب است بدانید که پارک مرزی، منطقه ای مشترک بین دو کشور همسایه است که به خاطر حیات وحش آن اهمیت دارد. پارک مرزی کگالاگادی در آفریقای جنوبی و جمهوری بوتسوانا (Botswana) قرار گرفته است.

9- پیکین (Pikin) نام این گوریل از گوریل های سرزمین‌های پست (Lowland gorilla) است. این گوریل ها که در آفریقای مرکزی زندگی می کنند کوچک ترین نوع گوریل هستند. پیکین شکار شده بود و او را می بردند تا طعمه حیوانات دیگر شود. انجمن حمایت از حیوانات اپه اکشن آفریقا (Ape Action Africa) -که از سال 1996 برای حفظ گوریل ها و شامپانزه های در خطر انقراض تلاش می کند- او را پیدا کرد و نجاتش داد. این گوریل ماده از محل زندگی خود در محوطه امن جنگلی در کامرون بیرون برده شده بود. او به خاطر تزریق دارو به بیهوشی فرو رفت اما در مسیر رسیدن به خانه امن جدیدش کم کم بیدار شد. خوشبختانه این گوریل خیلی خواب آلوده و کسل نبود و در طول مسیر پر از دست انداز در آغوش مراقبش، آپولینیر ندواودو (Appolinaire Ndohoudou)، آرام گرفت.

خوب است بدانید که سرزمین پست به زمین های صاف و هموار دشت گفته می شود.

10- برای چارل هیچ چیز هیجان انگیزتر از این نیست که در فصل خشک، در کنار یک آبگیر منتظر بماند با اینکه او می داند در این زمان ممکن است ناگهان هر چیزی در دل تاریکی ظاهر شود. گله ای از گورخرها در پناهگاه حیات وحش زیمانگا (Zimanga)، چند پله بالاتر از آرزوهای بزرگ او بود! سکون و آرامش این منطقه باعث شد تا او یک عکس بسیار عالی از انعکاس تصویر آن ها را ثبت کند.

زیمانگا در آفریقای جنوبی، منطقه طبیعی حفاظت شده ای ست که در اختیار عاشقان حیات وحش و عکاسان قرار می گیرد.

11- بچه های خرس های قطبی که در اوایل بهار همراه مادرشان از غار بیرون می آیند، نزدیک آن ها می مانند تا از گرما و امنیت مادرانه استفاده کنند. دبرا (Debra) مدت 6 روز کنار غار خانواده این خرس ها در پارک ملی واپوسکِ (Wapusk National Park) استان منیتُبا (Manitoba) در کانادا صبر کرد تا بلاخره این جانوران پیش چشمش ظاهر شدند. در چالش برانگیزترین شرایطی که به عمرش دیده بود، جایی که دمای هوا بین منفی 35 و منفی 55 درجه بالا و پایین می شد و بادهای سختی می وزید، سخت بود که تلاش کند تا دندان هایش از سرما به هم نخورند و از دوربینش به خوبی استفاده کند.

12- ایوا (Eva) تلاش می کرد که از این آسیابک آبی (blue dragonfly) در شهر باد الکساندرسبادِ (Bad Alexandersbad) آلمان عکس بگیرد که ناگهان سر و کله یک مگس پیدا شد. مگس به آسیابک چسبید و سپس دوباره سریع پرواز کرد. اما خوشبختانه برگشت و امکان گرفتن این عکس غیرعادی را به ایوا داد.

آسیابک‌ ها ظاهری شبیه به سنجاقک دارند. آن ها به طور معمول نزدیک یا روی آب استخرها و جویبارها پیدا می شوند و بلند و با سرعت پرواز می کنند. گاهی آسیابک ها و سنجاقک ها یکی دانسته و سنجاقک معادل انگلیسی کلمه Dragonfly قرار داده می شود. اما از نظر علمی ترجمه سنجاقک Damselfly و ترجمه آسیابک Dragonfly است. این دو از یک خانواده هستند و تفاوت های ظاهری کمی دارند.

سخن آخر

عکس هایی را تماشا کردیم که توسط عکاسان حیات وحش در گوشه های مختلفی از جهان گرفته شده بودند.

شما چقدر به عکاسی حیات وحش علاقه دارید؟

از این میان، عکس مورد علاقه شما کدام بود و چرا؟

نظرات خود را به ما بگویید!