کوزه با نقش گاو نر

لعاب کاری ظروف سفالی قدمت بسیاری در بخش آسیای میانه و کشور کهن ما، ایران دارد. لعاب ترکیبی از چند ماده آلی و معدنی بوده و ظاهری شیشه مانند دارد که پس از اتمام کار ساخت و نقاشی سفال ها، بر روی آن ها کشیده می شد. از گذشته ها جدا از ظاهر شکیل و براقی که لعاب به ظروف سفالین می بخشید، استفاده از لعاب از آن روی بود که از نقوش، رنگ ها و طراحی ها حفاظت کند و بر ماندگاری آن ها دوام بخشد. نخستین اجسام یافت شده که سطحی لعابی داشتند، مهره ها و حرز های کوچکی بودند که به دوره ی عبید و اواسط هزاره ششم پیش از میلاد تعلق داشتند. در حالی که نمونه های جداگانه ای از مجموعه ای از مهره های لعابی در هزاره سوم پیش از میلاد کشف شده اند. جالب آن که نخستین بار در 1600 سال پیش از میلاد مسیح بود که شیشه در مقیاس وسیع تولید شد و احتمالا به دولت میتانی در شمال سرزمین میان رودان مربوط می شود.

این کوزه بزرگ لعابی با رنگ های سبز، آبی، قهوه ای، زرد، سفید و مشکی اش، نشان دهنده آن است که تکنیک های پیشرفته لعاب کاری به صورت گسترده ای در هزاره اول پیش از میلاد مورد استفاده بوده اند. قسمت بالای این کوزه با تاجی از گل برگ ها تزئین شده و در قسمت بدنه آن نیز گاوی که در کنار درختان زانو زده، به چشم می خورد. این ظرف سفالین، یکی از سه کوزه در مجموعه موزه متروپولیتن است که در بخش زیویه، استان کردستان ایران کشف شده. ارتفاع این کوزه 43.5 سانتی متر است و امروزه در گالری 400 موزه متروپولیتن نیویورک در معرض دید عموم قرار دارد.

دوره تاریخی: دوره آهن سوم ( 2800 سال پیش )

زمان ساخت: 800 تا 700 سال پیش از میلاد مسیح

جنس: سرامیک لعابی

ابعاد: ارتفاع: 43.5 سانتی متر

محل کشف: زیویه‎‎، کردستان، ایران

محل نگهداری: موزه متروپولیتن، نیویورک

#گنجینه های تاریخ ایران و جهان را با کارناوال بشناسید.